2 Samuel - Bijbelstudie van versen

Kort daarna zocht David de leiding van de Heer om naar Juda terug te keren, en kreeg de opdracht naar Hebron te gaan, ongeveer twintig mijl ten zuidwesten van Jeruzalem. Daar (in Hebron) kwamen de inwoners samen en zalfden David tot Koning over het huis van Juda.

In de verzen 1-4 kunnen we de "ontdekking en houding van het doen van Gods wil" zien. Veranderende omstandigheden moeten onze geest terugbrengen naar het pad dat God ons wil laten volgen.
Gods leiding is soms heel specifiek.
Menselijke gehoorzaamheid moet goddelijke leiding volgen.
Zegen volgt gehoorzaamheid.Kort daarna zocht David de leiding van de Heer om naar Juda terug te keren, en kreeg de opdracht naar Hebron te gaan, ongeveer twintig mijl ten zuidwesten van Jeruzalem. Daar (in Hebron) kwamen de inwoners samen en zalfden David tot Koning over het huis van Juda. In de verzen 1-4 kunnen we de "ontdekking en houding van het doen van Gods wil" zien. Veranderende omstandigheden moeten onze geest terugbrengen naar het pad dat God ons wil laten volgen. Gods leiding is soms heel specifiek. Menselijke gehoorzaamheid moet goddelijke leiding volgen. Zegen volgt gehoorzaamheid. Het is altijd goed om te bidden voordat je beslissingen neemt, de wil van God zoekt en doet wat hij opdraagt.Het is altijd goed om te bidden voordat je beslissingen neemt, de wil van God zoekt en doet wat hij opdraagt.

De exacte manier waarop dit gebeurde, wordt ons niet gerapporteerd, maar misschien was het te wijten aan hetzelfde schrille geluid van een marcherend bataljon, dat het signaal voor David moest zijn. Dit keer was de overwinning compleet en beslissend. De tekst van 1 Kronieken 14:7 voegt het volgende commentaar toe op de roem van deze overwinning: "En Davids naam verbreidde zich in alle landen; de Here legde de schrik voor hem op alle volken".

Met geestelijke en niet-vleselijke wapens (2 Kor 10:14); we kunnen in de verzen 22-25 zien: een oproep om de wapens op te nemen. Omdat?

1. Onze strijd is tegen de grote tegenovergestelde situaties.
2. Het moet worden uitgevoerd met gebed om Gods leiding en hulp.
3. Het moet onder goddelijke leiding worden uitgevoerd.
4. We moeten ons verenigen in tijden van crisis. Zoek mensen om met en voor je te bidden.
5. Het resultaat zal zegevieren.

We zien vaak bepaalde dingen gebeuren met bepaalde mensen en we denken ... kijk! Wat een onrecht ... het was te veel ... het verdiende niet zoveel. We beoordelen door wat we daar op dit moment zien; Het overkwam me om me te irriteren met nieuws in de krant, op tv of op internet, als we een kop lazen en als we het nieuws lazen, beseffen we dat de kop ons verkeerd doet nadenken over de zaak. We voelen ons gemanipuleerd!

Toen ik een tiener was en dit verhaal voor het eerst las, dacht ik dat God te hard was voor de arme man, hij wilde tenslotte gewoon helpen. Maar als we dieper bestuderen, zien we enkele feiten.

Een daarvan is: om de een of andere onverklaarbare reden werd de ark op een nieuwe wagen vers 3 geplaatst, in plaats van op de schouders van de priesters te worden vervoerd zoals bepaald door God.

Allemaal blij volgde de begeleiding, David en degenen die bij hem waren, verheugden zich voor de Heer met verschillende soorten instrumenten. Onderweg gleden de ossen uit en de ark viel. Uzza stak zijn hand uit om de ark tegen te houden. Het resultaat was een onmiddellijke dood, omdat (een ander belangrijk feit) menselijke handen dat heilige voorwerp nooit mochten aanraken (Ex 25:14,15; Num 4:15,20). Deze onvoorzichtigheid betekent 'fout' of 'nalatigheid'. De tekst in 1 Kronieken 13:10 voegt eraan toe: "omdat hij zijn hand uitstak naar de ark".

Er zijn verschillende pogingen gedaan om de ernst van dit oordeel over Uzza te verzachten. Israël moet hebben geleerd zijn eigen wet na te leven, en Gods verbazingwekkende majesteit mag nooit worden verdoezeld. Aangezien de ark bij Abinadab thuis was geweest, had David en Nakon moeten weten hoe er zorgvuldig en respectvol mee om moesten gaan. Het feit is dat we niet genoeg weten over Uzza's houding, training en in welke geest hij handelde, kunnen wij niet beoordelen, over de gerechtigheid van het oordeel dat over hem kwam. We kunnen alleen weten dat de Rechter der ganse aarde altijd het goede heeft gedaan en altijd zal doen (Gen. 18:25).

In het begin ditn hoofdstuk 6 ging David de ark halen die in het huis van Obed-Edom was. In vers 13 staat: degenen die de ark droegen - ze werd nu op de juiste manier gedragen op de schouders van de aangestelde priesters. David sprong (of danste) voor de Heer, een vorm van religieuze vreugde die uitdrukking gaf aan de vreugde van de gelegenheid. David droeg een linnen vest dat de religieuze aard van de viering aangeeft.

Sauls dochter Michal was duidelijk niet geïnteresseerd in de hele procedure. In plaats van mee te doen aan de festiviteiten, keek ze uit het raam als toeschouwer in plaats van als deelnemer. De meeste kritiek komt van degenen die alleen maar observeren tijdens religieuze activiteiten zonder eraan deel te nemen. Omdat een emotie die niet begrijpelijk wordt gedeeld, meestal stoort, veracht Michal David in zijn hart. Haar sarcastische commentaar en resultaten worden beschreven in de verzen 20:22-23.

Michals wrok was tweeledig: dat de koning de koninklijke gewaden had ingeruild voor het linnen vest van de priesters; en voor het zich mengen met de gewone mensen. Davids antwoord was dat hij zichzelf nog meer zou vernederen. Michals houding kostte haar veel, aangezien ze onvruchtbaar werd, de grootste afkeuring die een oosterse vrouw kon bedenken.

Hoofdstuk 11 is een levendige les in hoe zonden zich opstapelen.
Hoeveel beter zou het zijn geweest als hij met de troepen naar het slagveld was gegaan! DE LUST OPENT DEUREN VOOR ALLE SOORTEN VERLEIDING. Het kwaad brengt het kwaad voort, en de ene zonde leidt tot de andere. Nadat hij de vrouw op haar veranda had gezien, in een poging erachter te komen wie ze was, een relatie met haar had ... werd ze zwanger. Nu begint David een grote poging om zonde te verbergen. En zonden stapelden zich alleen maar op.

1. David bleef thuis toen koningen ten strijde trokken.
2. Luiheid leidde tot de schijn van kwaad en lust.
3. Lust leidde tot immoraliteit en gevaar van blootstelling.
4. Het gevaar leidde tot pogingen om een ​​zondig verleden te verbergen.
5. Het mislukken van misleiding leidde tot moord.
6. Gods oordeel over het pad van ongerechtigheid.

Gods houding ten opzichte van zonde wordt gezien in hoofdstuk 12: 1-14.
Daar zien we (1) een beroep op gemeenschappelijke gerechtigheid, (2) God spreekt aan het geweten van de mens (3) zien we ook de verwoestende gevolgen van zonde, (4) berouw en vergeving, (5) de gevolgen die blijven bestaan.

Op dat moment bekeerde David zich snel en oprecht. Hij zei: ik heb gezondigd tegen de Heer. Er waren geen pogingen om deze daden te verbergen of te verontschuldigen. De profeet verzekerde de vergeving van de Heer. Maar de gevolgen volgden nog steeds. Zijn zoon Salomo was een zoon vol begeerte, die het koninkrijk ten val bracht.

WAT TE DOEN OP DE DAG VAN NOODSITUATIE?

• David kreeg van de profeet Nathan het doodvonnis voor zijn pasgeboren zoon te horen. In de voorafgaande verzen lees je de gehele situatie die tot deze uitkomst heeft geleid. David is zelf op de hoogte van de feiten, toen hij dit nieuws ontving, hij ging niet schreeuwend en flauwgevallen door het paleis en huilend in de armen van zijn adviseurs of zoiets.

Ja, hij was verdrietig. Ja, hij heeft geleden. Ja, hij huilde. Maar hij ging niet te hulp bij zijn medemensen en koninklijke leden. Hij huilde voor degene die de situatie kon veranderen. Hij gebruikte productief verdriet en tranen. Gods hulp en troost zoeken. De tekst zegt dat hij God zocht (smeekte, ernstig zoeken, vurig smeekte). Hij vastte ook en bracht de nacht door op de grond liggende in vernedering en biddend voor God. Na 7 dagen stierf het kind. Pas toen stond hij op, waste zich, kleedde zich om, gebruikte parfum. Toen ging hij het Heiligdom van de Heer binnen en aanbad God. Daarna ging hij terug naar het paleis vroeg hij om eten en at hij.

• Merk op dat God NIET gaf wat David wilde, dat het kind in leven bleef. David ging ook niet depressief of teleurgetseld naar huis, vers 20 zegt dat hij van de Heer hield. De mensen in zijn omgeving begrepen het gedrag van David niet, waarom? Omdat iemand die geen relatie met God heeft, de toewijding aan God nooit zal begrijpen. En David legt uit in vers 22: Terwijl het kind nog leefde, vastte en huilde ik. Ik dacht: wie weet? Misschien zal de Heer mij genadig zijn en het kind laten leven. Maar waarom zou ik nu nog vasten nu het gestorven is?
• Conclusie. Wanneer de ware christen slecht nieuws ontvangt of door doodssituaties gaat, is het recept om je aan God over te geven in gebed, vasten en smeking. Ga niet huilend in wanhoop naar andere mensen, zij kunnen niets doen ... Vind degene die ALLES kan. Huil voor Hem. Als je hart zoveel pijn doet, je pijn zo groot is, val op de grond zoals David deed, maar voor de Heer. Uiteindelijk, zelfs als Hij je niet de gewenste uitweg geeft, maar jouw geest de wegen van de Heer vernieuwd, gerief, vertroost, sterk en begrijpend verlaat.

God zegene je!

De boodschap: "Gods werk is belangrijker dan de arbeider" wordt geïllustreerd door Davids houding toen hij Gods ark terugstuurde naar de stad waaruit hij vluchtte.

• De ark symboliseerde Gods verbond met zijn volk,
• Het was belangrijk in het leven van degenen die Gods gunst zouden vinden,
• David was meer geïnteresseerd in de wil van God dan in persoonlijke voordelen.

Toen David over Israël regeerde, was er een zeer ernstige hongersnood. Hij raadpleegde de Heer, en de Heer leidde hem over wat er moest gebeuren. Jaren geleden was Israël een alliantie aangegaan met de Gibeonieten om bescherming te zweren. Ondertussen had koning Saul in zijn ijver velen van hen gedood. En nu moesten zeven mannen van zijn nageslacht worden opgehangen om een ​​einde te maken aan de droogte. Onder hen werden de twee zonen die Rispa van Saul had, gedood. Ze nam een ​​zak, hield die op een rots voor zichzelf uit en liet de vogels overdag niet komen om naar de lichamen van haar kinderen te pikken. En 's nachts liet ze de beesten schrikken. Dit duurde vele dagen, vanaf het begin van de oogst tot de regen op het land viel. David kreeg erover te horen en de koning gaf opdracht de lichamen van de jeugd te begraven.

Rispa werd het voorbeeld van een moeder die altijd op haar post staat. Hoewel de kinderen al dood waren, verhinderde ze daar de vernedering van het eten van hun lichamen door vogels of beesten. Rispa herinnert moeders, wier kinderen "dood" zijn in hun misdaden en zonden, dat het nodig is om in gebed voor hen te vechten. Plaats jezelf in de wachttoren en laat geen vogels of beesten (demonen van de duisternis) komen om je te vernietigen.

De Heer brengt leven aan die "doden in hun zonden". Er zit grote kracht in de tranen van een moeder voor de koning.

Bid met mij: Vader, we bidden voor degenen die in hun zonden wegrotten en voor de vreugde die uw leven brengt. Herstel met je adem, o Heilige Geest, het volle leven in de harten van degenen voor wie we voorbede doen. Laat de geur van uw leven over de kinderen komen, wier moeders voor u tranen vergoten. Amen.

AANBIDDING EN LOF MOETEN ONZE HOOGSTE PRIORITEITEN ZIJN.

Leer God te prijzen voor alle spirituele overwinningen en winsten.

Begrijp dat dit je kansen op het winnen van andere overwinningen vergroot.

Aanbid de Heer met heel je wezen als een passend antwoord op Zijn aanwezigheid.

Druk jouw dankbaarheid, jouw lof, jouw aanbidding uit! Spring, dans in Zijn aanwezigheid!

Davids antwoord is een van de geweldige uitspraken in de Schriften over de prioriteit van opoffering en bediening in het werk van de Heer.

Dit vers heeft veel dingen om ons te laten zien over "de hoge prijs van ware aanbidding". Davids woorden presenteren een grote waarheid:

1. Aanbidding is vereist van iedereen, zelfs van een
2. Er kan een vorm van aanbidding zijn zonder kosten,
3. Aanbidding zonder kosten is ook waardeloos,
4. De aanbidding die bereidheid tot opoffering inhoudt, wordt beloond met resultaten.