Galaten - Bijbelstudie van versen

We komen bij het boek Galaten - 1:2 - Ik schrijf deze brief, met alle broeders die bij mij zijn, aan de kerken van Galatië.

Auteurschap: Er is geen feit in de studies van het Nieuwe Testament dat breder wordt bevestigd dan het Paulinische auteurschap van de Galatenbrief.

Ontvanger: Op het eerste gezicht is de ontvanger duidelijk gedefinieerd, namelijk "de kerken van Galatië" (1:2).

Doel: Eeuwenlang was het joodse legalisme het enige bolwerk tegen de stroom van heidense losbandigheid. Door de wet die door speciale openbaring werd ontvangen, verzekerden deze vrome mensen zich van een zekere mate van rechtvaardiging bij God. Toen het Evangelie van Christus aan de heidenen werd gepredikt, rees heel natuurlijk de vraag naar de noodzaak van de wet. De apostel voor de heidenen verkondigde, geïnspireerd door nieuwe openbaringen, dat de verlossing door genade, door geloof kwam - zonder de wet! Deze boodschap wekte sterke tegenstand op bij velen die ervan overtuigd waren dat de mens alleen gerechtvaardigd kon worden door het houden van de wet, en die vreesden dat het negeren ervan de deuren zou openen voor heidense praktijken. De apostel verwierp deze conclusie heftig en in deze brief presenteert hij op overtuigende wijze zijn argumenten.

Conclusie: Hoe vaak komt het voor, en op hoeveel suggestieve, zelfs indringende manieren, dat de christen de bescherming moet hebben van een wettische mantel! We moeten vandaag en altijd acht slaan op de waarschuwing van Paulus dat een dergelijk wetticisme alleen maar tot slavernij kan leiden en dat de discipline van de Geest alleen maar geestelijke vrucht kan voortbrengen.

Wij zijn erg opgewonden om deze brief van Paulus te bestuderen. Kom met ons mee! Het zal een zegen zijn.

In vers één zegt de apostel Paulus dat hij niet door mensen of door menselijk gezag werd geroepen, maar door Jezus Christus zelf en door God, de Vader die Jezus uit de dood heeft opgewekt.

Iedere dienaar van Christus – predikant of leek – moet een gevoel van goddelijke opdracht hebben. De bron en de werking van hun werken moeten hoger zijn dan het menselijk gezag. Als het alleen DOOR EEN MENS wordt gezonden, mislukt het.

Paulus' verwijzing naar de opstanding van Jezus als basis voor zijn aanspraak op goddelijke opdracht benadrukt het belang van deze geloofsleer in de vroege kerk. Alles wat zij geloofden was afhankelijk van het feit dat God de Vader Jezus Christus had opgewekt. "Als Christus niet is opgewekt, is uw geloof ijdel en zult u nog steeds in uw zonden blijven” (1 Korintiërs 15:17). DIT IS WAT HET CHRISTENDOM ANDERS MAAKT VAN ANDERE RELIGIES. Hier rijst een vraag: hoe belangrijk is de opstanding voor ons geloof vandaag de dag?

Vers 1:4 zegt dat Jezus Christus zichzelf voor onze zonden heeft gegeven. Het kruis en de opstanding zijn de belangrijkste thema's van Paulus, daarom vermeldt hij zelden het leven en de bediening van Jezus. Het begrip van Paulus maakt het kruis onmisbaar. Een toegewijd leven – zelfs dat van Jezus Christus – is niet effectief in het verzoenen van zonden. Het doel van het geven van Zichzelf is dat Hij ons kan bevrijden van de huidige boze wereld. Het woord GRATIS suggereert redding uit een staat van impotentie. Deze verlossing is niet het universele en automatische gevolg van het kruis, maar het is een gemakkelijke mogelijkheid.

Paulus spreekt over dit tijdperk als aanwezig en kwaadaardig. Mensen zitten wanhopig gevangen in de greep van deze boze wereld; maar door het kruis kan Christus hen redden. Paulus suggereert niet dat het Gods doel is om mensen van de wereld te verwijderen, maar dat Hij hen redt van de macht van het kwaad in de wereld.

De verwijzing naar vrijheid van zonde, volledig gebaseerd op de dood van Christus, benadrukt de grootste zorg van Paulus: het weerleggen van de voorstanders van de wet. In plaats van de Galaten te prijzen, belijdt hij zijn verbazing en verrassing over het feit dat zij de genade van Christus verwerpen. Het hele offer van Christus gebeurde in overeenstemming met de wil van God, de Vader. Zo kan Paulus concluderen: AAN WIE VOOR EEUWIG GLORIE IS, AMEN!

Sinds het begin van de kerk zijn mensen erin geïnfiltreerd om het Evangelie van Christus te verdraaien. Vandaag de dag, in onze tijd, hebben we dit over de hele wereld gezien, mensen die leringen brengen waarin Christus alleen maar liefde is, het evangelie van de liefde zonder veranderingen. Zonder spijt, kom zoals je bent en blijf zoals je binnenkwam, je zult niet beledigd zijn door je keuzes.

In deze Galatenkerk zeiden de tegenstanders van Paulus dat wat zij leerden een evangelie was, wat logischerwijs betekende dat het superieur was aan wat Paulus had gepredikt. Paulus verklaart dat het niet een evangelie van "dezelfde soort" is. Het was helemaal geen evangelie. Het ware evangelie is "goed nieuws" – specifiek het goede nieuws van Verlossing. De bedoeling van Paulus' tegenstanders was om de Galaten in beroering te brengen, te verontrusten en te destabiliseren. Door deze nieuwe bekeerlingen te storen, wilden ze het Evangelie van Christus verstoren. Wat zij leerden was helemaal geen evangelie, maar een verhulde poging om het evangelie van Christus te vernietigen, wat het goede nieuws is dat er door Christus bevrijding is uit dit boze tijdperk. Het resultaat van hun boodschap was slechts slavernij en dienstbaarheid, in tegenstelling tot de bevrijding en vrijheid die de Galaten vonden door genade, door geloof.

Vers 9 - Ik (Paulus) herhaal wat ik eerder heb gezegd: als iemand anders goed nieuws aankondigt dan wat gij hebt ontvangen, laat hem vervloekt zijn.

Paulus was er zo van overtuigd dat er geen ander evangelie bestond, dat hij Gods vloek over zichzelf afriep – of zelfs door engelen (wij hebben heden religies waarvan het heilige boek door een engel aan de mens is gedicteerd) – als zij een ander evangelie predikten dan het evangelie dat wij aan jullie hebben gepredikt. Deze woorden waren geen onbelangrijke toespraak of louter retoriek. Iemand met de afkomst en opleiding van Paulus zou een diep respect hebben voor plechtige geloften en vloeken. ANATHEMA ZIJN (vervloekt) WAS FATAAL.

In onze tijd van groeiende tolerantie in religie klinkt de dogmatische veroordeling van Paulus enigszins misplaatst. Uiteraard is er respect voor de geloofsovertuigingen van anderen en wij zijn er voorstander van om ervoor te zorgen dat niemand te lijden heeft onder religieuze vervolging. Maar dit betekent niet dat alle paden naar God leiden. Paulus' tegenstand was geen bekrompen sektarisme; het was bezorgdheid over de fundamentele middelen tot Verlossing. Hij was ervan overtuigd dat de handelwijze die de Galaten volgden hen in geestelijke slavernij zou leiden - en wie zou het beter weten dan hij, die onder de wet had geleefd? Het enige wat hij kon doen, was een dergelijke theologie ronduit veroordelen. Had zijn Meester hem niet gewaarschuwd dat Hij een zwaard kwam brengen (Mt 10:34)? In deze tijd waarin we leven, moeten we deze stem van zekerheid en overtuiging horen, evenals echte tolerantie.

Paulus' tegenstanders beschuldigden hem ervan de boodschap zo te hebben aangepast dat deze mensen zou aanspreken en hun gunst zou winnen. Paulus werd er door de Joden van beschuldigd de wet te verwerpen om de heidenen te behagen. In een andere tekst laat de apostel openlijk het belang en zelfs de noodzaak zien om mensen te behagen om ze voor Christus te winnen (1 Kor. 10:33). De apostel kan niet als een radicale onafhankelijke worden beschouwd. Hij was gevoelig voor de houding van mannen. Als hij zich zou laten onderwerpen aan de meningen van mensen, zou hij niet langer de bevrijde dienaar van Christus zijn. Als hij moest kiezen tussen het behagen van mensen en God, stond zijn keuze voor God niet ter discussie.

Paulus zegt in Galaten 1:15,16 dat toen hij door God werd geroepen om het evangelie aan de heidenen te prediken, hij de kwestie met niemand besprak.

Als we een boodschap van God ontvangen, willen we die boodschap vaak te veel controleren met vlees en bloed. We gaan rond op zoek naar iemand die kan bevestigen dat we het juiste doen. Wat we moeten doen is Johannes 14:17 geloven, waar staat dat we de Heilige Geest, de Geest van waarheid, in ons hebben. Maar als we de Geest van waarheid uitnodigen om ons te leiden, moeten we dan altijd het advies van anderen negeren? Nee! De schrijver van spreekwoorden zegt: "Als beleid ontbreekt, komt het volk ten val; maar er is redding, als er vele raadgevers zijn" (Spreuken 11:14). Zoals met veel andere dingen is dit een gebied waar we evenwicht nodig hebben. We kunnen en moeten openstaan ​​voor advies van mensen die in een bepaald opzicht wijzer en meer ervaring hebben dan wij, maar we moeten niet zozeer afhankelijk zijn van wat mensen zeggen dat we niet naar God Zelf luisteren.

DE ELEMENTEN VAN MORALE LAFHEID - De geschiedenis van de conferentie in Jeruzalem vormt een achtergrondintroductie:

1. ANGST VOOR ONZE VRIENDEN KAN ER VOOR ZIJN DAT ONS ONZE OVERTUIGINGEN OPZIJ ZETTEN - vers 12 zegt dat Petrus, toen hij Antiochië bezocht, vrijelijk at met de heidenen totdat een groep Joden uit Jeruzalem arriveerde; Daarna keerde hij zich af van de heidenen. Het gebeurde na het Concilie van Jeruzalem, toen Petrus naar Antiochië ging, een kerk die gedomineerd werd door heidense christenen. Misschien had Paulus vernomen dat joden en heidenen aan dezelfde maaltijd deelnamen. Daar weerstaat Paul hem IN HET OPENBAAR.
2. PERSOONLIJKE VERANDERING BEÏNVLOEDT ANDEREN OM HET VERKEERDE TE DOEN - Deze houding had zo'n invloed op de Joodse broeders in Antiochië (zelfs Barnabas) dat zij zich naast Petrus hypocriet gedroegen. Vers 13 zegt: Als gevolg daarvan imiteerden andere Joden de hypocrisie van Petrus, en zelfs Barnabas werd erdoor meegesleept.
3. EERLIJKE BESCHRIJVING IS NOODZAKELIJK EN MOET NIET KWAAD WORDEN opgevat - Paulus stelde de apostel publiekelijk open voor dit gedrag, omdat het overeenkwam met de waarheid van het evangelie. In vers 14 vertelde hij Petrus hoe hij, omdat hij een Jood van geboorte was en soms als een heiden leefde, heidenen kon dwingen om als Joden te leven. Petrus en Paulus, die leerden dat een mens niet gerechtvaardigd wordt door de wet, maar alleen door het geloof in Christus, hadden zelf aldus in Christus geloofd. Paulus getuigde dat hij voor de wet stierf om voor God te leven. Naar zijn mening zal je publieke mening gerechtvaardigd zijn en zal jouw mening gecorrigeerd worden.

Naleving en eerlijke pogingen om Christus in ons te laten leven zijn een effectieve remedie tegen lafheid.

God reageert niet alleen op de stem van het geloof, maar engelen worden ook gedreven door Zijn woorden. Een engel zei tegen Daniel: "want van de eerste dag af, dat gij uw hart erop gezet had om inzicht te verkrijgen ... zijn uw woorden gehoord, en ik ben gekomen op uw woorden' (Daniel 10:12).

Daniëls woorden brachten het antwoord uit de hemel en de engel ging naar precies het juiste adres!

ALS ER EEN BERG OP JOUW WEG IS, GEBRUIK HET WOORD OM HET TE BEWEGEN!

Want Hij sprak en het was er, Hij gebood en het stond er (Ps 33.9).

Jezus beschreef Gods type geloof in Marcus 11:23. Jezus zei ... WIE ZOU ZEGGEN ... 'Door het geloof verstaan wij, dat de wereld door het woord Gods tot stand gebracht is, zodat het zichtbare niet ontstaan is uit het waarneembare (Heb 11.3).

De werelden zijn geschapen door het woord van God. Abraham moest de geest van het geloof vangen voordat het wonder voor mij kan worden volbracht. God roept dingen die het niet zijnde tot aanzijn roept! (Rom 4:17).

GELOOF KOMT ALTIJD MET EEN GELUID, EEN STEM IS EEN WOORD!

Dit nieuwe leven in God, vrij van de obstakels van de wet, werd alleen mogelijk gemaakt omdat Paulus met Christus werd gekruisigd. Dit is een van de belangrijkste theologische concepten van Paulus. Wanneer de mens Christus binnengaat, gaat hij zijn dood binnen. Hij sterft met Christus. Het is meer dan een stijlfiguur, die een psychologische scheiding of vrijheid van zonde beschrijft. Het betekent dat de mens zich door het geloof de dood van Christus eigen maakt. Het toekomstige resultaat is dat hij voor zijn zonden niet de eeuwige dood onder ogen moet zien.

Er is ook een voordeel aanwezig. De macht van de zonde is in het leven van de mens verbroken omdat hij met Christus aan de zonde is gestorven. Van bijzonder belang in deze context is het feit dat de dood met Christus de enige manier is waarop degenen die aan de wet onderworpen zijn, vrijheid kunnen hebben.

Het is absoluut noodzakelijk dat de dood van de zondaar met Christus niet verward wordt met de kruisiging van de essentiële persoonlijkheid van de persoon of met wat wel zelfkruisiging wordt genoemd. Het is het oude innerlijke zelf, hopeloos verdorven en verdorven door de zonde, dat sterft.

De gelovige blijft echter niet dood. EN IK LEEF, NIET MEER IK, MAAR CHRISTUS LEEFT IN MIJ. Het verband tussen de dood en Christus is altijd de opstanding en het nieuwe leven in Hem. De mens van geloof wandelt in nieuwheid van leven (Rm 6:4), hij draagt ​​vrucht voor God (Rm 7:4) en dient hem in nieuwheid van geest (Rm 7:6). Dood aan de zonde heeft alleen betekenis omdat het nieuw leven mogelijk maakt. Vrijheid van zonde is de opening van de deur naar een nieuw glorieus leven in Christus.

We kunnen onszelf niet verbeteren, en als we dat wel proberen, krijgen we alleen maar veel frustratie. God riep ons tot perfectie en gaf ons perfecte harten. Maar het beoefenen van deze perfectie is een proces dat geloof, geduld en tijd vereist. Als we de waarheid onder ogen zien, onze fouten toegeven en ons geloof in God stellen om ons te transformeren, zullen we resultaten zien, maar we moeten op Zijn tijdstip vertrouwen. Dingen gebeuren niet altijd wanneer we denken dat ze zouden moeten gebeuren.

Wij zijn partners van God en wij hebben een rol te spelen. Het is onze taak om alle specifieke instructies die God ons geeft te geloven en te gehoorzamen. Het is Zijn taak om het goede werk dat Hij in ons heeft geplaatst uit te werken door het naar buiten te brengen, waar het door anderen en onszelf kan worden gezien en genoten. Als we betrokken raken bij de werken van het vlees (onze energie probeert Gods werk te doen), raken we gefrustreerd. God zelf frustreert ons; Hij verzet zich tegen ons en verslaat ons totdat wij onszelf vernederen en volledig afhankelijk zijn van Hem.

Herinner dat de situatie in de Galatenkerk was dat christenen daar werden aangemoedigd om terug te keren naar de praktijken van het jodendom, dat wil zeggen om de geboden van de wet te vervullen. En hier bestrijdt de apostel Paulus deze leringen.

Teruggaan naar vers 10: "Want allen, die het van werken der wet verwachten, liggen onder de vloek, want de Schrift zegt: "Vervloekt is een ieder, die zich niet houdt aan alles, wat geschreven is in het boek der wet, om dat te doen."" - Achter deze conclusie schuilt de onderliggende gedachte dat niemand de gehele wet kan naleven. De aangehaalde passage (Dt 27:26) is ontleend aan een brede samenvatting van de wet en benadrukt dat het geen reeks voorschriften is die gemakkelijk kunnen worden nageleefd.

Als de wet en de daarmee gepaard gaande vloek de mens in slavernij plaatsten, waarvoor de dood van Christus nodig was om voor bevrijding te zorgen, zou dit nooit een aanvulling op het geloof kunnen zijn, laat staan ​​een vervanging ervan. Dit is het argument van Paulus. Toen Christus aan het kruis hing, werd hij een vloek ten gunste van de verlorenen, omdat er geschreven staat: Vervloekt is iedereen die aan een hout hangt. Toen Christus stierf om de mensen te bevrijden van de vloek van de wet, plaatste de manier waarop hij stierf hem onder de vloek van de wet. De verzoening van Christus was veel meer dan voorbeeldig; zij was plaatsvervangend. Hij heeft voor alle mensen verlossing voorzien.

Het grotere doel van de verlossingsdaad van Christus ondersteunt het argument van Paulus. HIJ STIERF ZODAT DE ZEGEN VAN ABRAHAM DE HEIDENEN KON BEREIKEN. De methode van de wet bracht alleen maar een vloek, maar de methode van het geloof door Jezus Christus bracht zegen voor alle mensen.

• De Heilige Geest is de sleutel om van Gods genade te leven. Alleen de Heilige Geest die in ons woont, kan de wet door ons vervullen als het leven van Christus.

1. Begrijp dat je de belofte van de Heilige Geest hebt ontvangen (Handelingen 2:38,39) op dezelfde manier als dat je verlossing door Christus ontvangt.
2. Leef onder de controle van de Heilige Geest. Gehoorzaam elk gebod van de Heilige Geest. Weet dat dit alle vleselijke neigingen die je hebt zal verslaan.
3. Geloof dat dit zal resulteren in het leven van Jezus dat in jou wordt gereproduceerd!

… wandel in de Geest, en u zult de begeerte van het vlees niet vervullen … Galaten 5:16,26

Zij die door de Heilige Geest worden geleid, zullen vrijelijk doen wat juist is, want zij zijn niet onder de gevangenschap en veroordeling van de wet.

GEDOOPT IN CHRISTUS - Ongetwijfeld verwijst dit naar het inwijdingsritueel van de waterdoop dat deze vroege christenen beschouwden als 'de formele en zichtbare toegang tot het christelijke leven'. De verwijzing naar de doop was waarschijnlijk te wijten aan de gelijkenis met de besnijdenis. Beide waren inwijdingsrituelen. De Joden voerden aan dat alleen de besnijdenis de deur naar Gods gunst zou openen. Paulus herinnerde de Galaten eraan dat zij in Christus waren gedoopt en daarom Christus hadden aangenomen. Dit is een bekend Paulustisch-figuur. De basismetafoor is het aantrekken van nieuwe kleren die, hoewel ze een duidelijk deel van de man zijn, toch een echt deel van hem worden. De figuur beschrijft de eenheid van de gelovige met Christus, die zo intiem en persoonlijk is dat hij leeft en beweegt in Christus en Christus in hem.

In vers 28 was Paulus blij met de lijst die hij maakte van onuitroeibare seksuele, radicale en sociale verschillen. Dit maakt kristalhelder het feit dat de bedoelde betekenis van Paulus geestelijk is. Het bestaan ​​van deze aardse verschillen zal blijven bestaan, maar ze verdwijnen als obstakels voor gemeenschap in het lichaam van Christus, en dat is waar hij het over heeft.

Vers 29 - Wij identificeren de culminerende implicatie van de vereniging van de gelovige met Christus in het feit dat: INDIEN GIJ VAN CHRISTUS BENT, DAN ZIJT GIJ ZAAD VAN ABRAHAM EN NAAR DE BELOFTE ERFGENAMEN. De Judaïsten probeerden het evangelie van Paulus te ruïneren door te beweren dat iemand alleen door de wet een zoon van Abraham kon zijn en de daaruit voortvloeiende erfenis kon ontvangen. Paulus betoogt dat de christelijke Galaten door geloof het ware zaad van Abraham waren en dat zij daarom de belofte zouden ontvangen. Het waren kinderen, en dit feit garandeerde het glorieuze vooruitzicht op de erfenis.

• Een van de taken van de Heilige Geest is om in de kinderen van God de overtuiging van zoonschap en kinderlijke liefde te scheppen die hen ertoe brengt God als Vader te KENNEN.
  
  
• De term "Aba" is Aramees en betekent "Vader". Het was het woord dat Jezus gebruikte toen Hij naar de Hemelse Vader verwees. Want gij hebt niet ontvangen een geest van slavernij om opnieuw te vrezen, maar gij hebt ontvangen de Geest van het zoonschap, door welke wij roepen: Abba, Vader Galaten 8:15.
  
  
• De Heilige Geest geeft ons subjectieve zekerheid dat we Gods kinderen zijn! Galaten 8:16
  
  
• Goedemorgen! Je bent een kind van God! Als je gelooft, heb je het zegel van de Heilige Geest!

De komst van Christus vond plaats zodat degenen die in slavernij verkeerden vrij konden zijn en het zoonschap konden ontvangen. Deze voorziening moet echter gepersonaliseerd worden in de persoonlijke ervaring van de gelovige wanneer hij/zij geloof oefent in Jezus Christus. De aanwezigheid van de Geest van God in de gelovige is het bewijs dat hij/zij werkelijk een kind van God is. In het hart van de gelovige roept de Geest van de Zoon van God uit: Abba, Vader, dit is de kinderlijke roep van een liefhebbende zoon/dochter, als erkenning van een liefhebbende Vader. Het is een term die veelvuldig in het Nieuwe Testament wordt gebruikt om het innerlijke leven van de mens weer te geven, en is de arena van goddelijke activiteit.

Het element van persoonlijk getuigenis van het hart van de gelovige door de Geest van God is een essentieel onderdeel van de christelijke ervaring. Verlossing is door geloof, maar dat geloof heeft zijn antwoord. Het is wonderbaarlijk en glorieus persoonlijk dat God in iedere ziel de manifestatie van Zichzelf onderbrengt die resulteert in de roep: Abba, Vader.

De Bijbel spreekt over twee verbonden en beschrijft twee manieren om te leven in Galaten 4:24-31.

De eerste manier waarop we ervoor kiezen om te leven is door de werken van ons eigen vlees. Wij zorgen voor onszelf; We maken plannen zoals we willen en streven ernaar om de dingen op onze manier te laten gebeuren, in onze tijd. Dit is de normale manier waarop de meeste mensen leven. Het is een manier van leven die allerlei soorten van ongeluk veroorzaken. We streven ernaar, we raken gefrustreerd, we falen en meestal zijn we moe en uitgeput. We zijn verward en verslagen, en we kennen geen vrede of vreugde.

De tweede manier waarop we kunnen leven is op bovennatuurlijke wijze, door de kracht van God. Wij leven door geloof en vertrouwen erop dat God zal doen wat er in ons leven gedaan moet worden. Deze weg wordt in de Bijbel beschreven als een nieuwe en levende weg (zie Hebreeën 10:20). Dit nieuwe pad brengt vrede, vreugde, rust en succes voort.

Er schuilt een enorme vrijheid in het toebehoren aan God. Wat betekent ze voor jou? Het Woord van God leert ons dat het niet gaat om de afwezigheid van moraliteit, maar om de vrijheid om anderen in liefde te dienen.

Dank God dat Hij je heeft bevrijd van de slavernij van de zonde en vraag Hem om je te helpen de vreugde van het dienen van anderen nog dieper te ervaren.

Het is absoluut noodzakelijk dat we leren geleid te worden door de Heilige Geest, om gevoelig te zijn voor de Heilige Geest, gecontroleerd en geleid door Hem, zoals we zien in Galaten 5:16. De Heilige Geest is Degene die Gods wil kent en die gezonden is om in ieder van ons te wonen om ons te helpen alles te zijn waarvoor God ons heeft bedoeld en om alles te hebben wat God wil dat we hebben.

Het is belangrijk om te weten dat de Heilige Geest in ieder van ons woont om ons te helpen. Als we de Heilige Geest toestaan ​​ons te leiden, wordt Hij betrokken bij elke beslissing die we nemen – groot of klein. Hij leidt ons door vrede en wijsheid, maar ook door het Woord van God. Hij spreekt met een stille, zachte stem in ons hart, of via wat wij ons ‘innerlijke getuigenis’ noemen. Zij die door de Heilige Geest geleid willen worden, moeten leren het innerlijke getuigenis te volgen en er snel op te reageren.

Als we bijvoorbeeld in een gesprek verwikkeld zijn en we ons van binnen ongemakkelijk beginnen te voelen, kan dit ongemak het signaal van de Heilige Geest zijn dat we het gesprek in een andere richting moeten sturen of onze mond moeten houden. Bedenk dat we niet altijd uitleg nodig hebben. We hoeven alleen maar de leiding van de Geest te gehoorzamen om vrede en tevredenheid in ons dagelijks leven te vinden.

Maar ik (Paulus) zeg: wandel door de Geest en bevredig de verlangens van het vlees niet. Want de verlangens van het vlees zijn tegen de Geest, en de verlangens van de Geest zijn tegen het vlees; want deze zijn tegengesteld aan elkaar, om te voorkomen dat je doet wat je zou willen. Maar als je door de Geest geleid wordt, staat je niet onder de wet. Nu zijn de werken van het vlees duidelijk: hoererij, onreinheid, losbandigheid, afgoderij, toverij, veten, twist, afgunst, uitbarstingen van toorn, zelfzucht, tweedracht, partijschappen, 21nijd, dronkenschap, brasserijen en dergelijke. Waarvoor ik u waarschuw, zoals ik u eerder waarschuwde, dat degenen die zulke bedrijven, het koninkrijk van God niet zullen beërven (Gal. 5:16-21).

• De dagen ervoor hadden we het al over de voorwaarden om opgenomen te worden. Hier is een test of je in de wereld leeft of niet?
  Velen zeggen, maar ik leef goed, is dat zo, houd jij je aan ALLE 10 geboden? Houdt u van God BOVEN ALLES? In de Bijbelstudie Galaten 5 (https://bijbelstudies.org/Galaten.htm) wordt duidelijk uitgelegd wat elk van de bovenstaande woorden betekent.
• Afgoderij is onder andere dat je meer tijd doorbrengt op sociale media zoals YouTube, Facebook, Instagram en hotmail, dan je tijd aan het lezen van de Bijbel en in gebed voor regeringsleiders, leraren op scholen en professoren aan universiteiten, kerken leiders, ongelovigen, enz.

• Hier is de serieuze waarschuwing dat degenen die zulke dingen beoefenen NIET het Koninkrijk van God zullen beërven (= toegang tot de Hemel of Nieuwe Arrde?).

We zien ook het contrast tussen de Geest en het vlees in de manifestatie van de werken van het vlees. Na ze opgesomd te hebben, spoort Paulus de gelovigen in Galatië aan om te zeggen dat iedereen die zulke dingen doet, UITGESLOTEN wordt van het koninkrijk van God.

Wanneer de mens leeft volgens de hartstochten en verlangens van het vlees, zijn bepaalde resultaten onvermijdelijk. Paulus noemt deze resultaten WERKEN VAN HET VLEES, een belangrijke uitdrukking in vergelijking met de VRUCHT VAN DE GEEST (vs 22). Deze werken zijn publiekelijk manifest; Ze zijn duidelijk herkenbaar zodat iedereen kan zien wat ze werkelijk zijn.

Seksuele immoraliteit, onzuiverheid en sensualiteit hebben betrekking op seksuele bevrediging en suggereren een climax van verdorvenheid. Paulus begint met dit gebied vanwege het morele klimaat in de wereld van zijn tijd. Elke denkbare vorm van immoraliteit werd algemeen en openlijk beoefend door heersers, edelen, filosofen, dichters, priesters en aanbidders, zonder gevoelens van schaamte of wroeging.

VALSE DOCTRINES – Afgoderij en hekserij. De tweede groep kwade werken heeft betrekking op heidense religieuze praktijken, die ook een probleem vormden onder de bekeerlingen van Paulus, die uit het heidendom kwamen. Afgoderij is de aanbidding van een beeld en de god die het vertegenwoordigt. Het fundamentele kwaad van afgoderij is dat de schepping wordt aanbeden in de plaats van de Schepper (Romeinen 1:19-23). De praktijk van tovenarij (van het Griekse pharmakeia) is het gebruik van hekserij of magie in religie.

NIET-CHRISTELIJKE MENSELIJKE RELATIES. De volgende acht werken van het vlees staan ​​centraal in de lijst met slechte gewoonten. Vijandigheid, onenigheid, jaloezie, driftbuien, zelfzuchtige ambities, meningsverschillen, verdeeldheid, afgunst... Al deze werken hebben te maken met interpersoonlijke relaties, een toestand die onderstreept dat dit voor Paulus van groot belang is.

Paulus eindigt de lijst van de werken van het vlees met twee termen waarvan de betekenis duidelijk is: dronkenschap en wilde feesten. Paulus wist dat dronkenschap beschamend en vernederend was. Het is logisch dat er geen plaats voor is in het leven van een christen. De zinsnede AND SOORTGELIJKE DINGEN laat zien dat de schrijver streefde naar een lijst die in principe representatief was voor de kwaden die voortvloeien uit het leven naar het vlees. Satan is een slimme vijand en zonde is bedrieglijk. De christen moet zijn hart en leven onderzoeken.

Maar de vrucht van de Geest is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid, zelfbeheersing. Tegen zodanige mensen is de wet niet. Want wie Christus Jezus toebehoren, hebben het vlees met zijn hartstochten en begeerten gekruisigd. Indien wij door de Geest leven, laten wij ook door de Geest de controle houden (Galaten 5:22-24).

• Laten wij als christen dagelijks deze vruchten in ons leven tonen aan de ongelovige middels de kracht van de Heilige Geest.

• Wanneer wij een van deze falen en struikelen, mogen wij het belijden.Zonder belijdenis geven wij een opening aan satan. Met vallen en opstaan zullen meer en meer deze vruchten in onze dagelijkse leven zichtbaar worden.

• Het is een kwestie van lange adem, maar NOODZAAK, want zonder deze uitingen is degene onbekwaam om met Jezzus Christus te regeren in Zijn 1000-jarig Koninkrijk.
• Het aardse leven is een trainingsschool voor die bereid is tot eer van God de Vader te leven.
• Het brengt ook vreugde aan jezelf wanneer je deze vruchten in jouw dagelijkse leven beleeft.
• Het doel van ons christelijke leven op aarde is een vertegenwoordiger te zijn van God en te tonen dat jij toebehoort aan God.

• De kern van zijn aansporing is de oproep aan de gelovige om aangetrokken te worden door de VRUCHT terwijl hij wordt afgestoten door de WERKEN. Hoewel Paulus de heersende opvatting in de vroege kerk aanvaardde dat de aanwezigheid en activiteit van de Geest bewezen werd door bovennatuurlijke gaven, erkende hij dat deze niet noodzakelijkerwijs een bewijs van moreel karakter waren. Daarom gaf hij de meest sublieme waarde en prominentie aan de VRUCHT VAN DE GEEST, die rechtstreeks verband houdt met ethische en morele kwaliteiten.
  
  
• Paul's keuze voor de term VRUCHT is belangrijk in vergelijking met WERKEN. Een werk is iets dat de mens voor zichzelf produceert; een vrucht is iets dat wordt voortgebracht door een kracht die niet de zijne is. De mens kan de vrucht niet dragen.
  
  
• Dus we hebben: liefde. Liefde is de mantel die alles perfect verenigt. Liefde is een veelomvattende categorie en de exclusieve bron van ander vrucht, in dezelfde zin dat de stam de takken ondersteunt. Vanuit dit perspectief gezien zijn de vruchten die volgen liefde in actie.
• Blijdschap en vrede - De ongelukkige christen is een tegenstrijdigheid. Het Koninkrijk van God wordt gekenmerkt door vreugde, samen met gerechtigheid en vrede (Romeinen 14:17). Een van de belangrijkste lessen die de gelovige moet leren is dat vreugde niet afhankelijk is van omstandigheden; integendeel, beproevingen worden getransformeerd door vreugde.
  
  
• LANKMOEDIGHEID - geduld is zeker de vrucht die de mens gelijkvormig maakt aan God. Net als bij andere termen is dit het kenmerk van God; en van de mens, zoals God wil dat hij is. Zoals God geduldig is met mensen, zo zijn zij geduldig met Hem, evenals met hun medemensen; omdat omstandigheden en gebeurtenissen in Gods handen zijn.
  
  
• VRIENDELIJKHEID - Gods vriendelijkheid heeft tot doel de mens tot berouw te leiden, zodat hij zich in vergeving kan uiten. We zien deze vriendelijkheid het beste in de mens als hij anderen vergeeft, net zoals Christus ons vergaf.
  
  
• GOEDHEID - is oprechte vrijgevigheid.
  
  
• TROUW – is de actie van de gelovige die volledig afhankelijk is van het werk van Christus. Dit soort geloof betekent trouw, loyaliteit, eerlijkheid en vertrouwen. Zoals God trouw is, zo moet de christen dat ook zijn.
  
  
• ZACHTMOEDIGHEID - betekent niet zwak of zacht zijn. Zachtheid is de combinatie van kracht en zachtheid. Je kunt iemand terechtwijzen zonder wrok, ruzie maken zonder intolerantie, vriendelijk zijn maar niet zwak.
  
  
• ZELFBEHEERSING - De laatste vrucht, maar goed vertaald als zelf controle. Hoewel deze vrucht de beteugeling van de hartstochten en verlangens van alle mensen beschrijft, heeft zij ook de specifieke toepassing van seksueel gematigd zijn. Morele zuiverheid was een uitgesproken christelijke deugd, en dat is nu nog steeds het geval. Deze zelfbeheersing, of beter gezegd de beheersing van de Geest, heeft invloed op alle terreinen van het dagelijks leven.

• Op de christelijke wandel ontmoeten we mensen die hun leven observeren en denken dat het voor hen zo gemakkelijk lijkt om in de Geest te wandelen. En als we naar onszelf kijken, met onze fouten en gebreken, denken we dat we nooit op het niveau van andere broeders in het geloof zullen kunnen wandelen. In hoofdstuk 5 van Galaten, de verzen 16 tot en met 26, wordt gesproken over leven in de Geest. We hebben dus onze menselijke natuur en aan de andere kant leven de Heilige Geest en de twee in deze strijd. En wie zal er winnen? Degene die we het meest voeden.
  
  
• Geliefden, er bestaat geen magie. Er is besluitvaardigheid, vastberadenheid en inspanning voor nodig. Laten we aannemen dat je met ernstige morele zwakte tot Christus kwam. Als je Jezus accepteert, komt de Heilige Geest in je wonen en heb je al een hulpmiddel. Hij zal er altijd zijn om je te waarschuwen. Maar als je jouw deel niet doet, zul je blijven vallen en om vergeving vragen. Breken met de zonde vergt inspanning en discipline. Bidden is daar één van, elke dag. Tijd alleen nemen met God, de deur van je kamer sluiten en met de Heer praten, geeft ons de kracht om door te gaan. Een ander ding is het lezen van de Bijbel; mensen verachten deze kracht, of velen lezen het alsof het een geschiedenisboek is. Maar het Woord leeft! Hoe vaak heeft de Heer mij geleid en heeft de Geest mij de weg gewezen door het Woord, door Bijbellezen. En je kunt daaraan toevoegen: vasten één keer per week of per maand. Kijk, de Heilige Geest in ons leven voedt de groei van alle Christusachtige houdingen.
  
  
• LAAT ONS IN DE GEEST WANDELEN - Gezien het feit dat de gelovige een nieuwe kwaliteit van bestaan ​​heeft, moet hij/zij actief door de Geest leven. De centrale stelling van Paulus is dat de manier om de overwinning te behalen niet het ontkennen of verwerpen van verleiding is, aangezien deze actie alleen maar een morele leegte veroorzaakt. De gelovige die door de Geest leeft, verkeert onder discipline. Hij gaat zo op in zijn nieuwe genegenheid dat de verleidingen van het vlees zwak zijn. Het gaat niet alleen om het overwinnen van de zonde. Dit is een deur die opengaat naar een wonderbaarlijke nieuwe wereld: HET NIEUWE EN GLORIEUZE LEVEN IN DE GEEST, DAT HET SAPPIGE FRUIT PRODUCEERT, BESCHREVEN IN VERS 22.

MANIEREN OM IN CHRISTELIJKE RELATIES TE WANDELEN

1. Laten we niet trots worden, anderen provoceren en benijden. Vergelijk jouw geluk niet met dat van anderen, en probeer jezelf niet te promoten ten koste van anderen.
2. Probeer altijd begripvol en vergevingsgezind te zijn. Galaten 6:1 Broeders, als iemand door de zonde wordt overwonnen, moet je, geleid door de Geest, hem terecht in een geest van zachtmoedigheid terug op het goede pad helpen. En laat een ieder ervoor zorgen dat hij niet in de verleiding komt.
3. Help anderen die in nood zijn. Gal 6:2 Help elkaars moeilijkheden te dragen en gehoorzaam zo de wet van Christus.
4. Wees zelfverzekerd onder Gods gezag; vermijd zelfmedelijden, vermijd de houding die suggereert dat anderen je iets schuldig zijn. Gal 6:4 Ieder moet zijn eigen werk toetsen; dan zal hij slechts voor zichzelf stof tot roem hebben en niet voor een ander. Vs 5 – Want ieder zal zijn eigen last dragen. Iedere Christen is verantwoordelijk voor zijn of haar eigen ziel.

In de christelijke gemeenschap worden lasten in liefde met elkaar gedeeld, maar er is een bepaalde last die eigen is aan de mens zelf.

De aard van de oogst wordt bepaald door de plantage. Er wordt wel eens gezegd: de mens is vrij om te planten wat hij wil, maar hij is niet vrij om de gevolgen te kiezen van wat hij zaait. Het is een verstandig feit dat zelfs goddelijke vergeving deze wet niet volledig verandert. Hoe vaak treurt een kind van God niet over de voortdurende oogst van gemiste kansen, schadelijke invloeden, zelfzuchtige beslissingen of vroegere losbandigheden!

We hebben twee soorten zaaien:

1. Want wie vanuit het vlees in zijn vlees zaait, zal verderf oogsten. Zaaien voor het vlees betekent leven naar het vlees, verlangens en neigingen bevredigen en vervullen op manieren die niet door God zijn goedgekeurd. Zo'n leven kan alleen de uiteindelijke oogst van corruptie tot stand brengen, wat ondergang, vernietiging en achteruitgang betekent. Er zal geen resultaat van waarde zijn - alleen totaal verlies.
2. Zaaien in de geest - Oogsten geldt niet alleen voor het kwaad! Het goede is net zo waar. De man die voor de Geest zaait, is de man die zijn verlangens en neigingen bevredigt door in de Geest te leven. Hij zal de glorieuze oogst van het eeuwige leven binnenhalen.

GOED DOEN - Volgens de context gaat het om degenen die de gevallenen herstellen en de lasten van anderen helpen dragen. Met een algemenere betekenis: HET IS DOEN WAT WE WETEN WAT GOED IS, ongeacht de moeilijkheidsgraad of de eisen die gesteld worden. In de breedste zin van het woord is het God gehoorzamen en leven door de Geest. Iedereen die dit doet, moet niet ontmoedigd raken, WANT OP HET JUISTE MOMENT ZULLEN WIJ OOIT OOGSTEN. Op het juiste moment of op Gods tijd.

WAT EEN BRON VAN ZEGENINGEN EN AANMOEDIGING IS DEZE BELOFTE! De samenstelling van het universum ligt erachter. Onze hemelse Vader ziet en weet alles. Weinig dingen zijn moeilijker dan wachten, maar deze beproeving wordt getransformeerd door de garantie van de oogst.

Er is maar één voorwaarde: ALS WIJ NIET OPGEVEN. Mensen falen omdat ze opgeven en niet omdat ze verslagen zijn.

DOEN GOED VOOR IEDEREEN ZOALS WE TIJD HEBBEN - In het vertrouwen dat de oogst zal komen, wordt de gelovige gemotiveerd om zijn geloof te tonen door op het juiste moment goed te doen. Er is een tijd om te zaaien en te oogsten (Pr. 3:2b). Deze toestand wordt soms vergeten.

VOORAL AAN HET HUISELIJKE GELOOF - Paulus voegt deze laatste opmerking toe. Het geeft aan dat hij zich zorgen maakt over de fysieke behoeften en niet over de geestelijke behoeften van de mens. Christenen hebben een bijzondere plicht om hun broeders en zusters te helpen die fysieke en materiële ontbering ervaren, vooral als dit veroorzaakt is door religieuze discriminatie. LATEN ONS DUS NIET VERMOEID WORDEN VAN HET GOED DOEN.

RICHTLIJNEN VOOR GROEIEN IN LIEFDE EN COMPASSIE

Vroomheid (toewijding) is het gevolg van het feit dat Jezus Christus in jou leeft door de Heilige Geest.

God roept ons op om anderen lief te hebben en anderen te dienen zoals Jezus deed, door de kracht van dezelfde Heilige Geest en met dezelfde sierlijke vrijheid.

Denk alsof je het leven met Christus bekleed is (Gal. 3:26,29).

Laat Christus vrij door jou leven!

Maak je zorgen dat het woord van God in jou geïncarneerd wordt.

Beschouw jezelf als in opbouw, totdat Christus in jou gestalte verkregen heeft (Gal. 4:19)

Opdat wij waarlijk vrij zouden zijn, heeft Christus ons vrijgemaakt. Houdt dus stand en laat u niet weder een werelds slavenjuk opleggen (Gal. 5:1).

Voed de genade van God
PROBEER NIET TE VERDIENEN WAT U ALLEEN KUNT ONTVANGEN ALS GESCHENK (Gal. 5:4-6).

Houd vrijelijk van anderen als een gebaar van gehoorzaam geloof.

Bedenk dat de wet van zaaien en oogsten op iedereen van toepassing is. Zaai altijd wat je wilt oogsten. God garandeert dat de oogst zal komen!

Het was het kruis dat een revolutie teweegbracht in het hele leven van Paulus. Het was de innerlijke mens die met Christus stierf, maar als gevolg hiervan kan de wereld voor hem gekruisigd worden. De wereld van Paulus was niet een ongebreideld leven van zonde, maar zijn Joodse erfgoed, besnijdenis en Farizese rechtvaardigheid. Daarom was hij een dienaar en slaaf van deze wereld, en deze wereld was zijn absolute, heerszuchtige en wrede meester. Maar nu, door de dood van Christus aan het kruis, is deze slavernij voor hem altijd geëindigd.

Ieder mens die niet in Christus is, heeft zijn wereld, dat is de wereld waarvoor hij leeft, dient als slaaf en is misschien bereid te sterven. Wanneer Christus iemand uit deze gebondenheid bevrijdt, zullen degenen die kijken het nooit volledig begrijpen. Het is omdat ze de vreugde niet kennen die het innerlijk vervult van degenen die Christus toebehoren. Is het niet wonderbaarlijk dat dit de enige heerlijkheid van de gelovige is? Hier is het grootste wonder dat wij kennen: het wonder van de NIEUWE SCHEPPING. Door de kracht van het kruis schept God een nieuwe mens.