Hebreeën - Bijbelstudie van versenHebreeën - Bijbelstudie van versen

AUTEURSCHAP: Er wordt veel gediscussieerd over auteurschap. Veel geleerden geloven niet dat Paulus de brief heeft geschreven, vanwege de schrijfstijl van de brief. Omdat Paulus zichzelf niet aan het begin van de brief voorstelt, zoals in alle andere brieven. Het is dus zeker dat niemand weet wie de auteur is.
DATUM GESCHREVEN: Waarschijnlijk geschreven tussen 80 en 90 n.Chr.
ONTVANGERS: Volgens de traditionele opvatting is de brief aan de Hebreeën geschreven voor Joodse christenen in Palestina. En andere geleerden beweren dat het gericht was aan de heidenen.
DOEL: Het werd geschreven om Joodse christenen te waarschuwen voor de afvalligheid van een terugkeer naar het Jodendom. Het lijkt erop dat de bedoeling van de brief duidelijk is om de superioriteit van het christendom ten opzichte van het jodendom aan te tonen. De openingsverzen en de eerste hoofdstukken laten het definitieve karakter van Jezus Christus zien als de laatste en volmaakte openbaring van God aan de mensheid.

De eerste vier verzen vormen één periode en een proloog tot Hebreeën. Daarin lezen we over Gods zelfopenbaring in zijn zichtbare en historische Zoon en de rol van deze Zoon in de schepping, openbaring, voorzienigheid en verlossing.

In vers 1 staat dat God op verschillende tijdstippen en op verschillende manieren sprak. God is imminent en transcendent in de zaken van de mens. Jezus Christus is de grondlegger en oorsprong van het christelijk geloof; Wanneer wij geconfronteerd worden met zijn aardse persoon en bediening, worden wij geconfronteerd met God.

Hoewel de openbaring hier gericht is op de recente openbaring van de Zoon, is dit ook een concrete historische gebeurtenis. Het gaat hier om een ​​persoon die door alle Hebreeuwse christenen wordt geïdentificeerd als Jezus Christus van Nazareth. Jezus Christus is Gods laatste en volledige woord aan de mens; alles wat eraan voorafging is gedeeltelijk en voorbereidend, en alles wat erna komt, is de uitbreiding en verduidelijking van dat woord.

ALLE DINGEN DRAAGT DOOR HET WOORD VAN ZIJN KRACHT - De kracht van onze Heer ligt niet in Zijn mobiliserende vermogen, maar alleen in Zijn gesproken woord. "Ik wil het, word rein." En onmiddellijk werd hij van zijn melaatsheid gereinigd (Mt. 8:3). "Toen stond Hij op en bestrafte de winden en de zee, en het werd volkomen stil" (Mt. 8:26). EN HIJ DIE HEER IS OVER DE STERREN EN PLANETEN, IS HEER OVER DE OMSTANDIGHEDEN IN ONS LEVEN.

Vanwege de grootheid van Christus moeten christenen oppassen dat wij niet afwijken van wat Hij zei.

Schenk jouw volledige aandacht aan het Woord van God en jouw relatie met Jezus Christus.

Laat Jezus en het Woord de basis en ondersteuning van jouw gedachten zijn.

Benader God voortdurend met een onschuldig hart en geloof.

Zoek God ernstig. Geloof dat Hij je ervoor zal belonen! (Heb 11:6)
Oefen lof met volharding en geduld (Heb 13:15)
Dit is de weg.

• Toewijding is de concentratie op een zoektocht, doel of speciale doelen. Hij die Jezus toegewijd is, erkent zijn vleselijke neiging om onverschillig te worden en probeert die te vermijden. De Schriften geven vorm aan de manier van denken van de gelovige, en hij besteedt tijd aan gebed, wachten op de Heer, prijzen en danken.
• Besteed volledige aandacht aan het Woord van God en jouw relatie met Jezus.
• Laat Jezus en Sijn Woord de basis zijn voor jouw denken (Heb 3: 1).
• Dagelijks wordt gevierd dat je toegang tot God hebt gekregen door het vergoten bloed van Jezus Christus.
• Zoek God ijverig. Geloof dat Hij je hiervoor zal belonen (Heb 13:15).
• Wijk niet af van wat God heeft gezegd.
• God zegene je!

Vanaf hoofdstuk 2 wordt ons de werkelijke strekking van de brief duidelijk gemaakt: aangezien de Verlosser meer is dan een engel - de Zoon - is het dubbel noodzakelijk om MEER AANDACHT SCHENKEN AAN WAT WIJ REEDS GEHOORD HEBBEN (vs 1). Als wij waarde hechten aan onze ziel, moeten wij zorgvuldig aandacht besteden aan het evangelie, dat de majesteit en het belang van de Persoon die het presenteert, prijst. Aandacht schenken is voortdurende en waakzame zorg. Anders lopen we het risico dat we deze evangeliewaarheden missen.

HOE ZULLEN WIJ ONTKOMEN ALS WIJ GEEN ERNST MAKEN MET ZO'N GROTE REDDING? Het minachten van de wet die door engelen tot stand is gebracht, is een ernstige zaak, maar het minachten (door nalatigheid) van de verlossing die door de Zoon tot stand is gebracht en die aan de mensen is overgedragen door bewezen gebeurtenissen en bewijzen, is nog ernstiger. Deze verlossing werd eerst door de Heer verkondigd en later door de apostelen en andere discipelen bevestigd; en hun getuigenis werd ondersteund door het getuigenis van God Zelf, door tekenen en wonderen, en verschillende wonderen, en door gaven van de Heilige Geest - en door verschillende krachten en uitstortingen van de Heilige Geest door Zijn wil.
Als wij de verlossing verwaarlozen, lopen wij het risico op geestelijke atrofie en uiteindelijk op de toorn van God.

De toekomstige wereld: Het evangelie van Jezus Christus is niet alleen relevant voor de huidige tijd, maar het is ook de sleutel tot de komende eeuwen, met inbegrip van de Nieuwe Hemel en de Nieuwe Aarde. Deze gezuiverde en bevrijde wereld-aarde, die het doel is van de hele geschiedenis, IS NIET DOOR GOD AAN ENGELEN ONDERWORPEN.

Het citaat uit Psalm 8:4-6 laat de plaats van de mens in Gods plan zien. Fysiek gezien is hij, in relatie tot het universum, onbeduidend; waarom zou God hem dan omzien? (v.6). Zowel in positie als in macht is hij ondergeschikt aan de engelen, maar dat is slechts tijdelijk. Ondanks zijn fysieke kleinheid en zijn ondergeschikte positie, kroonde God hem met glorie en eer en legde ALLE DINGEN ONDER ZIJN VOETEN. De omvang van de voorbestemde heerschappij van de mens omvat alles: HIJ HEEFT NIETS UITGEZONDERD DAT NIET ONDERWORPEN AAN HEM ZOU ZIJN (8b). De opdracht van de mens om als vertegenwoordiger van God deze aarde te onderwerpen en te besturen, vond gelijktijdig plaats met de schepping (Gen. 1:26-29). Zijn poging om de orde van de natuur te overwinnen, mishaagt God dan ook niet, omdat het deel uitmaakt van zijn oorspronkelijke opdracht. Maar deze opdracht was zowel spiritueel als materieel van aard. Daarom is het een zonde om het materiële te zoeken ten koste van het spirituele, of het zelfs te verwerpen. Bovendien Is het volgens veel theologen de taak van de mens om het koninkrijk van Satan te veroveren. De mens is geschapen om de Duivel te neutraliseren. Uit Hebreeën blijkt duidelijk dat de opdracht van de mens van kosmische en eeuwige omvang was en is.

De schandelijke dood van Jezus werd een bron van schaamte voor de Hebreeën; maar ze moesten begrijpen dat deze daad in feite zijn glorie en hun hoop was. Zijn dood was geen tragische vergissing, maar kwam voort uit Gods genade en uit zijn meelevende vastberadenheid om verlossing te bewerkstelligen. De voordelen zijn voor iedereen (voor elk individu). Dit sluit zeker een beperkte verzoening uit, of een systeem dat de verdienste van zijn dood wil scheiden in algemene genade en reddende genade.

En waarom moest hij sterven? OPDAT HIJ DOOR DE DOOD, DE DUIVEL KON ONTTRONEN EN ZIJN KINDEREN KON BEVRIJDEN (vs. 14) OM EEN BARMHARTIG EN GETROUW HOGEPRIESTER TE ZIJN (vs. 17).

Jezus is de noodzakelijke Redder om vele zonen tot heerlijkheid te brengen, de volledige gelijkenis met Christus te brengen en de volledige voltooiing van hun verlossing in de hemel te bewerkstelligen.
HET REDDINGSPANEEL IS TER EER VAN GOD ZELF, DIE HET MET EEUWIGE WIJSHEID EN GENADE HEEFT ONTWIKKELD.

De taak is om vele zonen tot heerlijkheid te brengen, de volledige gelijkenis met Christus te brengen en de volledige voltooiing van hun verlossing in de hemel te bewerkstelligen. Maar om dit te laten gebeuren; moest DE VORST VAN HUN VERLOSSING door beproevingen heen volmaakt worden gemaakt. Jezus is zowel de Redder als het Voorbeeld. Hij gaat voor ons uit en laat ons niet alleen de weg naar de heerlijkheid zien, maar Hij maakt de weg ook vrij en bouwt deze. Hij moet de vijand onder ogen komen en hem overwinnen. Alleen op deze manier kan er een veilig pad gecreëerd worden voor degenen die volgen. Jezus bleef niet achter om bevelen te geven, maar gaf anderen de opdracht om verder te gaan. Hij is degene die doorgaat, vecht en sterft, Zelf voor mij en voor jou, zodat wij door Zijn inspanning de overwinning kunnen behalen. WIJ ZIJN DOOR HEM GEHEILIGD. En zo werden wij geschapen naar zijn evenbeeld, en gebracht in een wonderlijke eenheid en gemeenschap gebaseerd op morele gelijkenis.

Wij zijn door Hem geheiligd en daardoor naar Zijn beeld geschapen. Wij zijn in een wonderlijke eenheid en gemeenschap gebracht, gebaseerd op morele gelijkenis.
WANT HIJ DIE HEILIGT EN ZIJ DIE GEHEILIGD WORDEN, ZIJN ALLEN ÉÉN. Wij hebben één Vader. Jezus, de God-mens, deelt nu, door de incarnatie, met de mens het vaderschap van God als Schepper; door zijn eigen discipelen te heiligen, deelt Hij met hen de heiligheid van de Vader. Daardoor ontstaat een familiegelijkenis.
Deze gelijkenis met God door heiliging is de diepste betekenis van zoonschap in het Nieuwe Testament.
Vanwege deze gelijkenis met God door heiliging schaamt Hij (Jezus) zich er niet voor om hen broeders te noemen.
Om dit te bewijzen citeert de auteur Psalm 22:22 en haalt hij twee korte zinnen uit Jesaja 8:17-18 aan. Dan volgt de conclusie: Omdat de kinderen en de broeders deel hebben aan vlees en bloed, heeft ook Hij daaraan deel gekregen (vers 14).
Het woord DEELNEMEN is duidelijk en krachtig en betekent dat de broers wederzijdse deelnemers en metgezellen zijn in het lijden van hun menselijke situatie; Het zou daarom ondenkbaar zijn dat hun Prins een bovenmenselijk en afstandelijk wezen zou zijn, los van de menselijke structuur en niet betrokken bij de kwellingen van het leven.

HET DOEL VAN CHRISTUS' DOOD. Het Logos werd mens zodat Hij kon sterven; Hij stierf zodat hij DAT WAT HET RIJK VAN DE DOOD HAD, DAT WIL ZEGGEN, DE DUIVEL, kon vernietigen. Door zijn dood kon Jezus de duivel vernietigen. Zijn dood was niet toevallig, maar onmisbaar en dynamisch.
Maar in welke zin had Satan de macht over het Rijk van de dood? Het is moeilijk vast te stellen in hoeverre Satan macht had over de dood. Dit moet de dood van de mens hebben betekend, en het is duidelijk dat deze macht een verschrikkelijk en onvermijdelijk einde heeft, los van de overwinnende dood van Christus. De zorgvuldige identificatie van deze persoon als diabolos, de aanklager, kan erop duiden dat hij als aanklager het wettelijke recht had om de doodstraf te eisen als straf voor de zonden van de mens. Wij moeten niet vergeten dat God en Satan tegenover elkaar staan ​​in de strijd om leven en dood. De zonde van de mens gaf Satan een reëel voordeel.
Christus stierf niet alleen zodat de duivel vernietigd zou worden, maar ook zodat wij bevrijd zouden worden van de angst voor de dood. Wij waren slaven van de angst. Dit is een betreurenswaardige vorm van slavernij, een verschrikkelijke angst voor de dood, die de hele mensheid in haar greep houdt. Slavernij wordt verbroken door de vrijheid van angst.
Daarom hoef je, als je Jezus al in jouw leven hebt, niet bang te zijn om te sterven. En jij die Jezus Christus niet als jouw Heer en Redder hebt, aanvaard Hem snel, want Hij is de enige die je een eeuwig leven van vrede kan geven.

Jezus onderging als mens alle wisselvalligheden van het leven. Hij onderging niet alleen de verschrikkelijke ervaring van de dood, maar ook de strijd van een moreel wezen. Hij werd geconfronteerd met verleidingen en de bijbehorende zware strijd, maar ook met de tegenslagen van het leven en de pijn van de dood. Hij vocht in de morele arena van de mensheid. En hun gevechten waren niet vals. Hoe kon Jezus zich in de gevoelens van mensen verplaatsen als hij niet dezelfde dingen had meegemaakt als zij? Maar omdat ik het begrijp, heb ik de ervaring zelf meegemaakt. Hij kan degenen die om hulp roepen, helpen en bijstaan. Mattheüs 15:25 - De vrouw kwam naar Hem toe, viel voor Hem op de knieën en zei: "Here, help mij!"

Tijdens zijn leven op aarde bleef Jezus trouw aan degene die hem had aangesteld. Toch heeft Hij ook een aantal jaren van stilte gekend. Na Zijn geboorte en presentatie in de tempel horen we niets meer van Hem totdat Hij twaalf jaar oud was en in de tempel met de leraren in discussie ging. Het enige wat ons over deze jaren van stilte wordt verteld, is dat "Het kind groeide op en werd krachtig, en het werd vervuld met wijsheid, en de genade Gods was op Hem" (Lucas 2:40).

Jezus bereidde zich 30 jaar lang voor op een bediening van 3 jaar. In die tijd was Hij trouw en gehoorzaam aan Zijn aardse ouders, maar ook aan Zijn hemelse Vader.

De instant maatschappij waarin we vandaag de dag leven, vernietigt mensen. Omdat alles zo onmiddellijk en gemakkelijk is, denken we dat alles wat van God komt ook onmiddellijk en gemakkelijk moet zijn. Maar kracht, wijsheid, kennis van God, geestelijke volwassenheid en een goddelijk karakter ontwikkelen zich in ons als we beproevingen doorstaan ​​en doorgaan met doen waarvan we weten dat het goed is in onze/Zijn ogen. Als wij in God willen groeien en willen doen waartoe Hij ons geroepen heeft, moeten wij standvastig zijn en trouw.

Graag jouw aandacht vestigen op het woord "als" in Hebreeën 3:6, omdat we vaak niet aandacht besteden aan de "als" en "maar" in de Bijbel. In passages als deze zien we wat God zal doen als wij doen wat van ons verwacht wordt.

Naar het altaar gaan en het gebed van belijdenis uitspreken is slechts het begin van onze wandeling met Hem; Wij moeten vooruitgaan en in geloof blijven. Wij moeten in Hem geloven!

De twee dingen die het geloof kunnen verstoren zijn:
1- De manifestatie van wat men gelooft.
2- De manifestatie van twijfel en ongeloof.
Ons geloof moet standhouden, zelfs als het lijkt alsof alles en iedereen tegen ons is. In Christus kunnen we van binnen standvastig zijn, omdat we weten dat ons ware leven in onszelf zit en niet in de mensen of omstandigheden buiten ons.

Wanneer wij iets van God horen, kunnen wij ervoor kiezen om nederig en vol vertrouwen te reageren, of ons hart te verharden en het te negeren. Wanneer mensen niet krijgen wat ze willen of wanneer ze door beproevingen en testen gaan, kiezen velen er helaas voor om hun hart te verharden.

Dit is wat er met de Israëlieten gebeurde toen zij door de woestijn reisden (Hebreeën 3:7,8). God leidde hen door de woestijn, zodat Hij kon bewijzen dat Hij goed voor hen was en dat ze nu op Hem konden vertrouwen. Hij had grote plannen voor hen, maar eerst testte Hij hen om te zien of zij werkelijk in Hem zouden geloven.

Daarom zegt Hij dat we ons hart niet moeten verharden, zoals de Israëlieten deden. Hij heeft ook grote dingen voor jou in petto, dus houd je hart teder en gevoelig voor Hem.

Vermaan elkaar elke dag, zolang het nog ‘vandaag’ is, zodat niemand van u door de zonde wordt misleid en verhardt.

Een manier om dit soort situaties (d.w.z. een verhard hart) te voorkomen, is om ELKAAR IEDERE DAG TE VERMANEN. De beste verdediging is de aanval. En de beste manier om onze ziel te beschermen, is alert te zijn op de spirituele strijd van anderen. Een sterk gevoel van groepsverantwoordelijkheid is het kenmerk van een gezonde kerk. Christenen zijn als kolen: samen voeden ze elkaars vuur en genereren ze grote hitte. Als ze gescheiden zijn, koelen ze snel af en doven ze, maar dit verwijst niet naar louter sociale bijeenkomsten om te eten en plezier te maken. Er moet een diepe toon van toewijding en wederzijdse zorg heersen in elke bijeenkomst van christenen, zelfs in zogenaamde sociale bijeenkomsten. Wanneer christenen samenkomen, kunnen ze elkaar versterken. Zij moeten erop toezien dat in elk moment van gemeenschap iets wordt opgenomen dat spirituele ijver en heilige bedoelingen aanwakkert.

We komen de gigantische ALS opnieuw tegen, dit keer met meer nadruk en krachtigere bewoordingen. Dat wil zeggen, ALS het in feite zo is, of absoluut, als we ons vertrouwen behouden.
- WIJ ZULLEN DEELNEMERS WORDEN VAN CHRISTUS - Worden betekent een huidige staat gebaseerd op een eerdere maar aanhoudende actie. Onze staat van verlossing is gebaseerd op onze daden in het verleden. Deze staat van verlossing kan alleen in het heden standhouden als ons vertrouwen zuiver blijft tot het einde van ons christelijk leven. In het begin was de verlossing vurig, toegewijd en duidelijk. Als we dit niet volhouden, zal onze deelname aan Christus ook niet in stand blijven.
Openbaring 2:4,5 zegt: "Maar Ik heb tegen u, dat gij uw eerste liefde verzaakt hebt. Gedenk dan, van welke hoogte gij gevallen zijt en bekeer u en doe weder uw eerste werken".
Laat je liefde voor Jezus niet verkoelen of verzwakken. Het beste wat God voor ons kon doen, heeft Hij al gedaan. Hij stuurde Jezus om voor onze zonden te sterven en Hij betaalde alles voor onze redding. Op dit moment zijn de kosten voor ons gratis. Wij hoeven alleen maar in Hem te geloven en Jezus te aanvaarden als Heer en Redder van ons leven. Als God zijn taak vervult, is het voldoende dat wij ook onze taak vervullen.

- In vers 15 spreekt de auteur opnieuw over de verharding van het hart. ALS JE VANDAAG ZIJN STEM HOORT, VERHARD JE HART DAN NIET. Iedere keer dat God spreekt, op ieder moment in ons christelijk leven, bestaat het gevaar dat we ons hart verharden door onze oren te sluiten. Op elk van deze momenten moeten we een keuze maken: óf we geven ons hart over aan Christus, óf we verharden onszelf.

- Gods volk in de woestijn begon goed, maar eindigde niet goed. HET IS MOGELIJK OM EEN BEGUNSTIGDE TE ZIJN VAN GODS GENADE EN EEN ONTVANGER VAN ZIJN BELOFTE, MAAR UITEINDELIJK VOLLEDIG AFGEWEZEN TE WORDEN. Dezelfde principes van goddelijke billijkheid die toen golden, gelden ook vandaag de dag nog.

Dit hoofdstuk zou de titel kunnen krijgen: ZIJN RUST INGAAND. Dit is het centrale thema van hoofdstuk 4. De term "rust" komt 9 keer voor in deze zestien verzen, acht keer als katapausis en één keer als sabbatismos. Het eerste woord duidt op een gevestigde vrede of staat van rust: en het tweede, dat alleen hier in het NT voorkomt, betekent "sabbatrust."

- Hebreeën 4:3 leert ons dat degenen die niet naar Gods Woord luisterden of Zijn instructies niet gehoorzaamden, de rustplaats die Hij aanbood, niet binnengingen. Dus wanneer je zich gefrustreerd of gestrest voelt, of als je jouw vrede en vreugde verliest, vraag jezelf dan af: Geloof ik Gods Woord?

- De enige manier om vrij te zijn van strijd is door in het Woord te geloven en te gehoorzamen aan alles wat Jezus in ons hart legt. Geloven in Gods Woord bevrijdt ons van de noodzaak om te strijden, zodat we kunnen rusten in Gods beloften.

- Heb jij Gods rust nodig? Klamp je aan Hem vast, vertrouw en wees afhankelijk van Hem, en ervaar de rust die Hij voor je heeft bereid.

Het is niet genoeg om het evangelie te HOREN, je moet er ook IN GELOVEN!

Je kunt in Gods zegeningen leven! Hij heeft ons met allerlei geestelijke zegen in de hemelse gewesten gezegend (Ef. 1.3).
God heeft reeds alles gedaan wat Hij voor de mens moest doen!

Omdat wij die hebben geloofd in rust zijn gekomen (Heb 4: 3).
HIJ HEEFT ALLES GEDAAN VOOR JOUW REDDING, GEZONDHEID, WELVAART, enz.
Hij wil dat je geniet van alles wat jou toebehoort in Christus.

Hij heeft ons alles gegeven wat leven en godsvrucht betreft, door de kennis van degene die ons riep met zijn glorie en deugd (1 Petrus 1:3).

Onthoud! Omdat wij, degenen die hebben geloofd, degenen zijn die de rest binnengaan!
JE BENT GEBOREN IN HET BELOOFDE LAND, IN HET LAND VAN ZEGENINGEN!

Laten we even teruggaan naar het vorige vers, waarin Paulus zegt dat het woord van God is als een tweesnijdend zwaard dat GEWRICHTEN EN MERG kan scheiden. Dit is een figuurlijke suggestie, die aangeeft dat het woord van het evangelie zo diep kan doordringen, niet alleen op het niveau van de persoonlijkheid, MAAR OP HET NIVEAU VAN ONS ONZICHTBARE ZELF. Bloedziekten nestelen zich in het beenmerg, lang voordat de werking van het lichaam zichtbaar wordt aangetast. Mensen lopen rechtop, maar toch kunnen hun botten van binnen ziek zijn. En in deze zelfopenbaring onderscheidt het evangelie DE GEDACHTEN EN INTENTIES VAN HET HART. Wij onderscheiden de woorden en daden van een mens: het evangelie is als een onderscheider (een rechter), onderzoekt zijn motieven en geheime fantasieën en velt een oordeel.
Er is werkelijk GEEN SCHEPSEL VERBORGEN VOOR GOD; alle dingen liggen naakt en open voor de ogen van Hem met wie wij te maken hebben. Dit is de kracht van het doordringende, onontkoombare licht van Gods Woord.

Jezus kan letterlijk onze zwakheden voelen. Het woord "zwakte" duidt hier niet alleen op een menselijke beperking, maar op een bewuste en onstabiele zwakte in verleiding.
- NET ALS WIJ WERD HIJ OP GELIJKE WIJZE VERZOCHT - Hij weet uit ervaring wat het voor ons betekent om verzocht te worden. Hij werd niet in elk opzicht of in elke mogelijke situatie in de verleiding gebracht; Hij voelde zich niet in de verleiding gebracht om echtgenoot, vader, landeigenaar, werkgever of soldaat te worden, omdat hij geen van deze rollen vervulde. Maar Hij werd verzocht op drie fundamentele gebieden van de menselijke vatbaarheid: lichaam, ziel en geest. Jezus kende verleidingen op het gebied van de lichamelijke eetlust, op het gebied van menselijke relaties en op het gebied van geestelijke relaties.
Ik - wij - God: Hij werd op deze drie punten verzocht. Wat zou het moeten reguleren? Zin in brood? Jouw verlangen naar acceptatie? Jouw verlangen naar macht? Of jouw loyaliteit aan God? Dit zijn fundamentele levensvragen waar ieder mens een antwoord op moet vinden.

- DOCH ZONDER TE ZONDIGEN - Hoewel het waar is dat Jezus niet met de verleiding te maken kreeg die gepaard ging met de erfzonde, is dat hier niet de bedoeling. Het belangrijkste punt is dat Jezus nooit toegaf aan verleiding. Hij was volkomen triomfantelijk. Als Hij niet op dezelfde manier als wij was verzocht, had Hij onze gevoelens in de vele verleidingen niet kunnen begrijpen. En als Hij daarentegen niet volmaakt had overwonnen, had Hij ons niet kunnen helpen, maar zou Hij Zelf hulp nodig hebben gehad. Daarom mogen we de gedachte aan terugkeer niet in onze gedachten laten komen. We mogen ons ook niet schamen of ons laten verlammen door wanhoop. WIJ MOETEN MET VERTROUWEN NAAR DE TROON VAN GENADE KOMEN.

Jezus is de grote Hogepriester, omdat hij geen engelachtig wezen is en ook niet op gelijke voet staat met Mozes. Hij is de Zoon van God, degene die gezeten is aan de rechterhand van de Majesteit in de hoge (1:3), of zoals het hier wordt uitgedrukt: DIE DE HEMELEN IS DOORGEGAAN (14). De Troon van genade waartoe wij in gebed met VERTROUWEN worden uitgenodigd, is niet alleen de troon van God de Vader, maar ook van God de Zoon - niet alleen van Hem wiens woord wet is, maar van Hem die Middelaar en voorspreker werd. De Jezus uit de recente geschiedenis en de Jahweh uit het Oude Testament smelten samen tot één God op één troon. Daar, op de troon, worden onze zonden veroordeeld en vergeven. Daar vinden wij gerechtigheid en genade. Daar vinden we opnieuw toegang tot de rest van Gods volk. Maar dit alles wordt bemiddeld door Jezus. Onze stoutmoedigheid ontstaat alleen in Hem en door Hem. Als Jezus niet de Zoon van God is, die aan de rechterhand van de Vader zit en de Mozaïsche orde volledig heeft vervuld en vervangen, dan is onze stoutmoedigheid niets meer dan dwaze arrogantie. Het is de Vader, door Jezus. Of het is rust door Jezus, of het is niets.

De functie van de hogepriester is duidelijk:
HIJ IS EEN MAN DIE IS UITVERKOREN OM ANDERE MENSEN TE VERTEGENWOORDIGEN IN ZAKEN DIE GOD BETREFFEN.
Het hoofddoel van deze wijding is dat men gekwalificeerd wordt om officieel gaven en offers te brengen voor (namens) zonden. Zonde is datgene wat mensen van God scheidt en een vorm van priesterlijke bemiddeling noodzakelijk maakt.

Om voor dit ambt geschikt te zijn, moet de hogepriester een zodanig persoonlijk karakter hebben dat hij begrip kan opbrengen voor de onwetenden en de eigenzinnigen. De priester mag niet streng en ongeduldig zijn, noch onverschillig of ongeïnteresseerd. Er moet sprake zijn van een diepe en aandachtige morele betrokkenheid, gecombineerd met een begrijpelijke sympathie. De rechtvaardigheid van deze gematigdheid in het priesterlijk oordeel ligt in het feit dat HIJ ZELF OMGEVEN IS DOOR ZWAKHEID. En dus moet hij offers brengen voor de zonden van het volk en ook voor zijn eigen zonden.

EEN VOLMAAKTE HOGEPRIESTER - Het is begrijpelijk dat Hebreeuwse christenen aanvankelijk aangetrokken werden door Jezus' messiaanse rol als profeet en koning. Hij was de zoon van David, wiens terugkeer naar de aarde in macht te allen tijde werd verwacht. Zijn aardse leven en dood waren geen mislukking, maar vervulden precies de functie die Hem was toegewezen. Toen zij het priesterlijke karakter van Christus' bediening begrepen, gingen zij ook de wezenlijk geestelijke aard van de verlossing inzien. Jezus kwam niet om het bezettende Romeinse leger te verdrijven, maar om "de zonde weg te doen door het offer van Zichzelf." Dit is de grote behoefte waaraan moet worden voldaan vóór alle andere. Daarom is de onthulling van Jezus als Hogepriester niet optioneel maar is noodzakelijk.

CHRISTUS NAM NIET DE EER AAN OM HOGEPRIESTER TE ZIJN
- In het enige dat ertoe deed, was het priesterschap van Christus net zo geldig als dat van Aäron: het was ook werkelijk een goddelijke aanstelling. Hij werd aangewezen en verheerlijkt door Hem die tegen Hem zei: Jij bent mijn Zoon, heden heb Ik je verwekt.
Maar zoonschap betekent niet noodzakelijkerwijs priesterschap. Vervolgens wordt er een andere tekst gepresenteerd: GIJ ZIJT PRIESTER IN EEUWIGHEID, NAAR DE ORDENING VAN MELCHIZEDEK (v.6).
Dezelfde God die in de Schrift door de Heilige Geest de Messias als Zoon bevestigde, verkondigde ook diens priesterschap.

Dit vers gaat over de heersende gedachte van het belang van het lijden dat onze Heer moest doorstaan, waardoor Hij werd aangemerkt als de auteur van onze redding.

TIJDENS JEZUS’ OP AARDE - Toen hij nog menselijk was, voelde hij zich op een hele reële manier zwak en afhankelijk, zoals blijkt uit zijn voortdurende gebedsleven. En deze gewoonte van bidden bereikte haar hoogtepunt tijdens de strijd in de tuin van Getsemane, toen Hij gebeden en smeekbeden uitsprak.

AAN HEM, DIE HEM UIT DE DOOD KON REDDEN - Wat was deze dood waarvan Jezus met zoveel angst verlossing zocht? Het is waarschijnlijker dat je ziel terugdeinsde voor de aspecten van die dood, jouw identificatie met zonde en eenzaamheid, toen de Vader Zijn gelaat verborg. In zekere, diep mysterieuze zin moet Jezus zielenpijn hebben geleden. Een van de redenen hiervoor is dat Hij, die nooit zonde had gekend, nu in onze plaats tot zonde werd. Het moet voor Zijn heilige ziel heel moeilijk zijn geweest om zo'n beproeving met kalmte onder ogen te zien.
Vers 9 zegt: Hierdoor werd Hij bekwaam om een ​​volmaakt hogepriester te zijn en werd Hij een bron van eeuwige redding voor allen die Hem gehoorzamen. CHRISTUS WERD (LETTERLIJK) VOOR ALLEN DIE HEM GEHOORZAMEN, DE EEUWIGE AUTEUR VAN DE REDDING. Voor hen die ophouden te geloven of ongehoorzaam worden, wordt Christus aan het kruis niet hun Redder, maar hun Rechter.
- Er is geen andere naam, geen andere persoon tot wie jij en ik moeten bidden. Jezus is de enige Hogepriester die naar ons kan luisteren en ons werkelijk heil kan schenken.

De auteur heeft op dit punt veel te zeggen over deze weinig bekende figuur uit het Oude Testament, Melchizedek, omdat hij een sleutelfiguur is in het begrijpen van het Hogepriesterschap van Christus. Ze zijn echter moeilijk te interpreteren en uit te leggen, omdat deze christenen nalatig zijn in het luisteren. Ze werden lui in hun spirituele eetlust en begrip; Ze zijn lui geworden en hun huidige toestand is het gevolg van een mislukking in het verleden. En helaas zijn velen van ons (christenen) vandaag de dag zo. Te lui om de Bijbel diepgaand te bestuderen, en wanneer we geconfronteerd worden met andere doctrines, hetzij van andere religies of onjuiste leringen over Bijbelse thema's, weten zij niet hoe zij moeten reageren, of zij aanvaarden de verkeerde doctrine!
In vers 12 maakt de auteur hen te schande als hij zegt: Want hoewel gij, naar de tijd gerekend, leraars behoordet te zijn, hebt gij weer nodig, dat men u de eerste beginselen van de uitspraken Gods leert. Velen beschouwden zichzelf waarschijnlijk als leraar, maar waren niet gekwalificeerd om les te geven. Ze moesten worden bijgepraat over de basisbeginselen van het Evangelie, de basisbeginselen van het Woord van God. Zij zijn, net als velen van ons, teruggevallen in een staat van geloof die als een kind was. Ze zijn niet volwassen geworden, maar hebben melk nodig en geen vast voedsel. Deze schandelijke toestand is niet te wijten aan tijdgebrek of aan het feit dat ze niet pas bekeerd waren, maar aan gebrek aan interesse of honger naar het Woord van God.
- Dezer dagen was er het (treurige) voorbeeld van een man, de zoon van een dominee, geboren en getogen in het Evangelie, zijn familie was geheel christelijk, maar helaas heeft hij niets geleerd. Hij begon een relatie met een moslimvrouw, terwijl deze relatie in eerste instantie helemaal niet had mogen bestaan. Maar om te kunnen trouwen, eiste ze dat hij zich tot de Islam bekeerde. Zijn antwoord was beschamend, hij wilde zijn ouders niet teleurstellen. Hij heeft nooit ruzie gehad met het Woord van God, met Jezus, met wat hij geloofde, helemaal niets! en uiteindelijk bekeerde hij zich tot de Islam. Een geloof dat zelfs nog niet bestond in Jezus’ tijd, zonder redding en eindigend in de eeuwige dood.
- De Bijbel is niet bedoeld om je huiskamer mee te versieren. Het moet gelezen EN bestudeerd worden. Zodat jij en ik antwoord kunnen geven op de vraag welk geloof wij aanhangen. Zodat wij geen dwergen in het geloof zijn.
- Heb 6:1 - Laten wij daarom het eerste onderwijs aangaande Christus laten rusten en verdergaan ...

De houding van lui luisteren, Gods Woord niet bestuderen, geen gebedsleven resulteert in een gebrek aan geestelijke groei.

De actieve gelovige aanvaardt het voordeel van Jezus' offer en gaat met vertrouwen de tegenwoordigheid van God binnen.

Geloof gelooft zonder twijfel in de Bijbel, wetende dat het Gods levende zelfexpressie is.

1. Erken dat Jezus de angst voor de dood vernietigde door de duivel te verslaan Heb 2:14.18.
2. Wees koppig als je vasthoudt aan Gods beloften. Zoek vurig naar God, bestudeer Zijn woord en bouw jouw geloof op.
3. Houd vast aan hoop! Ontwikkel een gevoel van een geweldige bestemming.
4. Om Jezus te volgen, hebben we veel vertrouwen, vrijmoedigheid, doorzettingsvermogen en het verkondigen van het Woord nodig.

Laten wij de belijdenis van hetgeen wij hopen onwankelbaar vasthouden, want Hij, die beloofd heeft, is getrouw Heb. 10:23.

De schrijver van deze brief laat zien hoe ver sommige gelovigen kunnen gaan in het christelijk geloof, maar hoe ze daarna toch afvallig worden en voor eeuwig verloren gaan.

- Het kan zijn dat ze VERLICHT zijn, dat ze een oeroude kennis en een algemene verlichting hebben verkregen, waarvan de mensen een groot deel kunnen bezitten en toch nog niet de Hemel kunnen bereiken. Bileam kreeg zijn ogen geopend (Num. 24:3), en zelfs met zijn ogen open daalde er een verschrikkelijke duisternis neer.
- Zij hebben misschien de hemelse gaven geproefd. Het kan zijn dat ze iets van de werkzaamheid van de Heilige Geest in hun ziel voelden, waardoor ze iets van het christelijk geloof konden proeven, en toch zijn ze net als mensen op de markt die proeven, er eerst van proeven en het dan laten staan. Mensen kunnen het christendom proeven en zelfs de leringen ervan waarderen als ze die onder gemakkelijkere voorwaarden krijgen aangeboden dan wanneer ze zichzelf moeten verloochenen, hun kruis moeten opnemen en Christus moeten volgen.
- Zij kunnen DEEL HEBBEN GEKREGEN AAN DE HEILIGE GEEST, dat wil zeggen van Zijn buitengewone gaven en wonderen, zij kunnen demonen hebben uitgedreven in de naam van Christus en vele andere machtige daden hebben verricht.
- Zij hebben misschien HET GOEDE WOORD GODS geproefd; Misschien hadden ze wel smaak voor de leer van het evangelie, misschien hoorden ze het woord met genoegen, en toch werden ze er niet door gevormd, noch lieten ze het rijkelijk in hun hart wonen.
- Misschien hadden ze sterke verwachtingen van de hemel en waren ze bang om naar de hel te gaan. Huichelaars kunnen zo ver gaan en dan afvallig worden. Deze dingen worden gesproken over hen die afvallig werden, maar er wordt hier niet gezegd dat zij werkelijk bekeerd waren of gerechtvaardigd.
- De apostel schrijft over de vreselijke situatie van hen die afdwalen nadat ze zo ver in het geloof zijn gegaan: Ze hebben de Zoon van God opnieuw gekruisigd en Hem openbaar te schande gemaakt. Zo gieten ze minachting uit over de Zoon van God. Het is onmogelijk om hen opnieuw tot bekering te brengen. Het voorbeeld voor hen is dat er veel landbouw was, maar geen opbrengst. Het is bijna vervloekt en het einde ervan is verbranding (vs. 8).

Ik moedig je aan om de boodschap van Hebreeën 6:11-12 serieus te nemen en door te gaan met wat je begint.

Het is heel gemakkelijk om ergens aan te beginnen, maar er is veel moed voor nodig om het af te maken! Aan het begin van iets nieuws worden we enthousiast en krijgen we over het algemeen veel steun om het te doen. Maar wanneer onze emoties afnemen en er alleen nog maar hard werken en de noodzaak van extreem geduld overblijft, ontdekken we wat er nodig is om echt te slagen. Laten we mensen zijn die echt succesvol zijn en die de dingen die ze goed doen, afmaken!

Ik moedig u aan om de boodschap van Hebreeën 6:11 serieus te nemen en door te zetten wat je begint.

Het is heel gemakkelijk om ergens aan te beginnen, maar het kost veel moed om het af te maken! Als we aan iets nieuws beginnen, raken we allemaal enthousiast en krijgen we vaak veel steun om het te laten slagen. Maar als onze emoties slinken en alleen hard werken en extreem geduld nog resten, ontdekken we wat er nodig is om echt succes te behalen. Wees iemand die de dingen die hij doet ook daadwerkelijk goed afmaakt.

Jezus is onze Hogepriester en alleen Hij is voldoende voor ons, omdat Hij alleen over alle vereiste kwalificaties beschikt. Hij is precies geschikt voor al onze behoeften. In welke zin? Hij is heilig, onberispelijk, zonder enige smet van de zonde, gescheiden van zondaars en geplaatst op de plaats van de hoogste eer in de Hemel. In deze tekst vinden we vijf tekens. De eerste drie punten getuigen van zijn persoonlijke kwalificaties en de laatste twee van de perfecte vervulling van zijn ambt.
- Christus' scheiding van zondaars was moreel, niet sociaal: het was levenslang, niet tijdelijk.
- Hij hoefde niet dagelijks offers te brengen. Hij offerde zichzelf.
- Christus is als Zoon superieur aan de engelen, als vorst superieur aan Mozes, als priester superieur aan Aäron; Hier wordt de inauguratie van een Nieuw Verbond getoond.
- Hij is een levende redder. Hij leeft voor altijd. Christus leeft voor altijd, zijn priesterschap duurt voor altijd.
- Hij is een geschikte redder, omdat Hij ons perfect kan redden. Hij kan altijd redden: iedere zondaar, in iedere generatie en in iedere nood. Er is geen sprake van uitputting van de hulpbronnen.
Hij is een beperkte Redder voor hen die door Hem tot God komen door geloof. Jezus negeren betekent dat je jouw redding verliest. Zijn reddende kracht is beperkt tot hen die God naderen via Golgotha. Maar de grens verdwijnt wanneer wij Hem op deze manier naderen, door Christus, door Zijn dood aan het kruis. Zij die verslagen blijven door de zonde, hebben deze niet op de juiste manier benaderd.

De beperkingen van de mensen waren inherent aan hen, zoals God vanaf het begin al wist, maar hun volledige ondergang was hun eigen schuld.

TOEN IK HEN BIJ DE HAND NAM EN HEN UIT HET LAND EGYPTE TE LEIDEN - Deze zin is een zachtaardig beeld van Gods zorg. Het was zeker niet Gods schuld! Zoals een zorgzame Vader met tedere zorg persoonlijk zorg draagt ​​voor zijn kleintjes en hun kleine handjes in zijn machtige hand koestert om ze door gevaren en moeilijkheden te leiden, zo beschermde en beschutte God de kinderen van Israël. Maar dit vergrootte zijn schuldgevoel alleen maar. Het schuldgevoel werd ook groter omdat ze niet het excuus hadden dat ze kinderen waren. Het was een volwassen volk dat, ondanks het vele lijden, veel had geëist, veel had ontvangen en veel had beloofd.

Omdat zij zich niet aan Mijn verbond hielden, heb ik hen de rug toegekeerd. Vaak ziet men dat als iemand blijft volharden in zijn fouten, God hem aan zijn wil overlaat. Als wij erop staan ​​niet te gehoorzamen en ons niet te onderwerpen aan Gods gezag, dan dringt Hij er niet op aan. Maar de gevolgen van onze ongehoorzaamheid zullen komen. En het is pas op dat moment dat velen terugkomen en God om hulp vragen. Het beste wat we kunnen doen is trouw blijven en niet wachten tot er een tragedie gebeurt voordat we berouw tonen.

In het oude verbond beloofde God dat Hij het volk zou zegenen en zij beloofden God te gehoorzamen. Maar hun belofte, hoe oprecht ook, kwam niet overeen met hun innerlijke wetteloosheid. Net zoals in een democratie, wetten niet succesvol gehandhaafd kunnen worden zonder de steun van het volk, zo zullen wetten zonder de steun van het hart niet worden nageleefd. Het oude verbond bleek formeel en uiterlijk te zijn, omdat de wetten op stenen tafelen waren gegraveerd en niet op de vleselijke tafelen van het hart. Het geweten dwong tot een mondelinge overeenkomst, omdat het volk wist wat het moest doen. Maar op veel punten botste de norm van de wet met hun sterke innerlijke verlangens en neigingen.

Een heiligheid die louter uiterlijk en formeel is, kan noch de mens, noch God tevreden stellen. De christen moet volledig opgaan in de diepste geheimen van zijn wezen, in overeenstemming met, aanvaarding van en affiniteit met de wetten van God. Op deze manier blijft het concert behouden; en het allermooiste: met plezier bewaard!

Daarom zegt God door Jeremia: IK ZAL MIJN WETTEN (...) IN UW HART GEVEN. Het zal direct op de individuele aanbidder inwerken en zijn aard bovennatuurlijk veranderen. Dit is wat wij heiligende genade noemen, en het is de essentie van het nieuwe verbond. In dit vers (8:10) worden de wetten in het hart gegrift en in het verstand geplaatst. Het dringt volledig door in het morele en spirituele wezen van de mens, totdat de wet van God deel van hem wordt en men zelfs kan zeggen dat de wet zijn eigen wet is. Wanneer dit gebeurt, zal het heel natuurlijk zijn om haar te gehoorzamen.

IK ZAL HUN GOD ZIJN EN ZIJ ZULLEN MIJN VOLK ZIJN - in dit nieuwe verbond is er wederzijds respect, gevoelige liefde, de vreugde van ergens bij horen en de vreugde van bezitten. Deel uitmaken van Gods volk betekent niet alleen dat je God ‘bezit’, maar ook zijn volk. De relatie is dus driehoekig. Wij kunnen niet alleen zeggen: Mijn God!, maar ook: Mijn volk!

Terwijl de offerdieren uit het Oude Testament hulpeloze slachtoffers waren, offerde dit Lam Gods ZICHZELF ONBEVLEKKT AAN GOD. Jezus werd niet in een valstrik gelokt die tot een vroegtijdige en tragische dood leidde; Hij gaf Zich vrijwillig over, terwijl Hij wist dat Hij de macht had om het kruis te verwerpen.

De veel grotere zegen die ons wordt geboden door dit heilige en kostbare bloed, gaat veel dieper dan een rituele reiniging en heeft invloed op onze positie; Het beïnvloedt onze innerlijke staat. HET ZAL ONS BEWUSTZIJN REINIGEN VAN DODE WERKEN, OM DE LEVENDE GOD TE DIENEN. De onmacht van het bloed van dieren wordt gecompenseerd door de werkzaamheid van het bloed van Christus, maar wederom op voorlopige wijze. Het bloed van Jezus is voldoende, maar het is een voorwaardelijke reiniging voor iedereen. Er is geen automatische zuivering, die onvoorwaardelijk plaatsvindt door de daad van verzoening. Geloof eigent zich het reinigende bloed toe. Alleen geloof in het bloed als basis voor onze redding zal een volledige realisatie van bevrijding brengen.

Alleen de Heilige Geest kan alle zonden wegwassen en een gevoel van nieuwheid en zuiverheid geven; maar dit doet Hij op basis van de verzoenende kracht van het bloed van Christus en in antwoord op het geloof in dat bloed. Nu de gelovige bevrijd is, kan hij de levende God op een aanvaardbare manier aanbidden.

Eva werd verleid door satan en daarom geeft haar vrouwelijke eicel de zonde niet door. Adam maakte een BEWUSTE keuze en at van de verboden vrucht, zijn mannelijke zaad geeft de zonde door. Door de fusie van de zondeloze eicel met het zondige sperma wordt zondig leven geschapen en wordt de mens als zondaar geboren.
Jezus werd zondeloos geboren uit de Maagd Maria, zonder gemeenschap met een man. Haar zondeloze eicel werd bevrucht door het zondeloze zaad van de Heilige Geest.
God slachtte een dier om kleding te maken (Genesis 3:21) voor Adam en Eva, want zonder bloedvergieten zal er geen vergeving zijn, Hebr. 9:22.
Jezus moest aan het kruis sterven. Toen de soldaat zijn speer in de zijde van Jezus stak, kwam er bloed en water uit Zijn zijde. Het medische bewijs dat Jezus echt dood was. Zijn bloedvergieten brengt vergeving voor iedereen die wil geloven.
Als bewijs dat God de Vader het zondeoffer van Zijn Zoon Jezus had aanvaard, wekte God de Vader Hem na drie dagen op uit de dood.
Het is aan ieder persoon om PERSOONLIJK te kiezen, zoals Adam een bewuste vrijwillige keuze voor of tegen God maakte. Elke keuze heeft zijn eigen gevolgen. De keuze om niet te geloven betekent een eeuwige scheiding van God.
De keuze om te geloven in de vergeving van zonden door het bloed van Jezus Christus betekent eeuwig leven met God.
De mens heeft een kort of lang leven op aarde om de keuze voor Jezus Christus te maken. Neem snel de juiste beslissing, want je weet niet hoe lang je leven duurt.

De noodzaak van het vergieten van bloed, dat symbool staat voor het geven van leven, wordt hier in vers 22 beschreven. Met betrekking tot de ceremoniële reiniging, de materialen van de tabernakel, lezen we dat: EN BIJNA ALLE DINGEN, VOLGENS DE WET, WORDEN GEÏNFORMEERD MET BLOED. Maar nog onmisbaarder is het verlossende bloed dat voor zondaars wordt aangeboden. Bij de wijding van een voorwerp is het nodig dat er bloed op gesprenkeld wordt. Maar mensen willen vergeving, want zonder bloedvergieten is er helemaal geen vergeving. Dit is het grote verschil tussen de weg van God en de weg van de mens, tussen ware religie en valse religie. De mens heeft een onjuiste visie op zonde en negeert bloed als inherent noodzakelijk voor vergeving. Maar door bloed te eisen, benadrukt God de grote onreinheid van de zonde. En door het bloed te geven, openbaart Hij Zijn oneindige liefde. Het bloed van de zondaar kan worden gespaard - zelfs dat van dieren - omdat God Zijn eigen "Lam (...) dat de zonde van de wereld wegneemt" heeft geofferd (Johannes 1:29).

GEHEILIGD ZIJN - Wij zijn geheiligd en blijven dat.
VOLMAAKT VOOR EEUWIG - Het is Gods wil dat er een definitieve en volledige heiliging plaatsvindt, een staat die wij in feite al ervaren. Allen die in elke generatie geheiligd worden, worden op dezelfde manier voor eeuwig volmaakt door één offer.

Ook de Heilige Geest getuigt hierover van ons (vers 15): Onze heiliging is de wil van de Vader, en de voltooiing ervan is het werk van de Zoon, maar de voltooiing ervan is de voorspelling van de Heilige Geest. Wanneer de Geest getuigt, wordt dit begrepen als het innerlijke getuigenis van de Heilige Geest aan de gelovige die heiliging zoekt.

10:19 Daarom, aangezien wij door het bloed van Jezus volle vrijmoedigheid hebben om in te gaan in het heiligdom, langs de nieuwe en levende weg die Hij voor ons geopend heeft door het voorhangsel heen, dat wil zeggen door Zijn lichaam, geloven dat wij gerechtvaardigd zijn voor God door het geloof in Jezus Christus is een nieuwe en levende weg, een weg die ons vrijheid, moed en vertrouwen geeft. Als we proberen de Wet te volgen (alles goed te doen) om Gods aanvaarding te verdienen, leidt dat tot onze dood. Maar Jezus biedt ons zijn genade aan, die leven voortbrengt.

Heb je je ooit afgevraagd of je werkelijk welkom bent in Gods aanwezigheid? Wees bemoedigd, want door Zijn bloed heeft Jezus een nieuwe en levende weg voor jou geopend, zodat je vol vertrouwen tot God kunt naderen. Dank God voor de vreugde die het ons geeft om in Zijn aanwezigheid te zijn!

CLAIMEN IS DE KRACHT VAN INTERCESSIE

De Bijbel leert ons dat we de geestenwereld met gezag moeten betreden, door de nieuwe en levende manier die Jezus voor ons inwijdde (Hebreeën 10:20).

Roep tot Mij en Ik zal u antwoorden en u grote, ondoorgrondelijke dingen verkondigen, waarvan gij niet weet (Jer. 33:3).

Voorbede opent de hemel boven ons hoofd en brengt een zegen in ons leven.

God heeft projecten voor kinderen die intimiteit met hem hebben.

We moeten bidden om grote, betekenisvolle dingen in onze leven te laten gebeuren.

WIJ ZIJN bouwers van nieuwe verhalen en voorbede is het belangrijkste hulpmiddel om deze wonderen te manifesteren.

We moeten een nieuw verhaal schrijven, het verhaal van kampioenen die zich niet door het leven laten overweldigen.

Wij zijn mannen en vrouwen die hun ogen op de troon hebben gericht, voor hulp die nooit faalt!

Ik hef mijn ogen op naar de bergen: vanwaar zal mijn hulp komen? Mijn hulp is van de Here, die hemel en aarde gemaakt heeft (Ps 121: 1-2).

BEL EN JE KRIJGT ANTWOORDEN! Realiteiten kunnen veranderen als we God aanroepen!

En Jona bad tot de Heer, zijn God, vanuit de ingewanden van de vis. In mijn nood riep ik tot de Heer en Hij antwoordde mij; Ik riep uit de schoot van de hel en je hoorde mijn stem ... De Here sprak tot de vis en deze spuwde Jona uit op het droge (Jona 2:1-10).

Door trouw de gemeenschap te bewaren die alleen kan ontstaan ​​in gezamenlijke erediensten, kunnen we elkaar bemoedigen.

De trieste vaststelling: ZOALS SOMMIGEN DAT GEWOON ZIJN, suggereert dat sommige van deze Hebreeuwse christenen het niet nodig vonden om deel te nemen aan kerkdiensten. Dit kan zijn ingegeven door een valse vroomheid, die veronderstelde dat eenzame eredienst beter was; of een religieuze veronderstelling, die dacht dat de noodzaak van collectieve eredienst tot het verleden behoorde; of een afname van spirituele vurigheid, wat heeft geresulteerd in toenemende onverschilligheid. Maar wat de reden ook is, het verwaarlozen van het bijwonen van vergaderingen kan fataal zijn, zowel voor onze invloed als voor onze eigen ziel. Als we het Heilige der Heiligen betreden, vervalt onze behoefte aan de kerk niet. Het geeft ons ook geen speciale privileges die ons ontheffen van onze collectieve verplichtingen. Regelmatig samenkomen is niet overbodig, maar onmisbaar voor heiligheid. Velen hebben na de Covid epidemie hun kerkdiensten verzuimd evenals het deelnamen aan het Heilige Avondmaal, dit tot vreugde van satan.

God heeft geen ander verzoeningsmiddel achter de hand voor hen die ervoor hebben gekozen Christus te verwerpen. Levitische offers zijn verouderd en niet langer acceptabel. Het offer van Christus zal niet herhaald worden en er is geen derde weg naar de Hemel. En alle religies worden uitgesloten, evenals alle vormen van culturele of rituele humanistische gaven. Er is geen enkele vervanging voor het offer van Jezus. De opzettelijke zonde waartegen wij gewaarschuwd worden, is het niet nakomen van alle verplichtingen van het discipelschap, nadat wij de waarheid van het nieuwe verbond en de verlossing door Christus hebben leren kennen. Iedereen die denkt dat er een vervanging is voor het offer van Jezuss, begrijpt dat Jezus slechts een weg is en niet de ENIGE WEG, dat we een andere bedekking voor onze zonden kunnen vinden en dat ons falen om te gehoorzamen er eigenlijk niet toe doet.

VERWACHTING VAN OORDEEL - Dit is een zekere en definitieve verwachting van het angstaanjagende en vurige oordeel van Gods toorn. Als God een hamer maakt, zal deze niet van zijde zijn. In Egypte klonk er middernachtelijk gehuil in elk huis waar men een hekel had aan Paschover bloed. Later werd de doodstraf onvermijdelijk wanneer iemand de wet van Mozes negeerde. God heeft deze straf door Jezus Christus afgeschaft, maar de mens heeft daartoe niet het recht. Zij die dit probeerden door ‘andere goden’ te volgen, werden gestenigd, zonder enige genade. Als de verwerping van Mozes en zijn wet al zo ernstig was, hoe groot zal dan de straf zijn voor hen die van Jezus Christus afvallen? Reken voor jezelf uit dat de mensen die Jezus Christus ooit hebben aanvaard en Hem vervolgens hebben afgewezen, een veel zwaardere straf verdienen dan een opstand tegen Mozes, omdat Christus veel meer voor hen heeft gedaan.

De ware omvang van deze verdiende straf zien we wanneer we erkennen wat de afvallige deed:

1- HIJ BELEDIGDE DE ZOON VAN GOD - Dit is een uiterst bespottelijk beeld. Wij beledigen en vertrappen wat wij onbelangrijk vinden. De afvallige voegt zich bij deze wereld om niet alleen Jezus van Nazareth, de mens, te vertrappen, maar ook de Eeuwige Zoon van God.

2- HIJ BEHANDELDE HET BLOED VAN HET VERBOND ALS ALGEMEEN - Dat wil zeggen, niet beter dan enig ander bloed. Het bloed dat ons tot heiligen maakte, wordt nu ontkend.

3- HIJ VERACHTTE DE HEILIGE GEEST DIE GENADE GEEFT - Iedere innerlijke beweging van onze geest naar God, al onze reiniging, rechtvaardiging en heiliging, alle geestelijke vreugde en vernieuwing en goddelijke gunst zijn het wonderbaarlijke werk van de Heilige Geest. Hem verachten zou hetzelfde zijn als zelfmoord plegen (Marcus 3:28-30).

Hoe kan de mens zo jammerlijk veranderen? Ten eerste door geestelijk falen: het niet binnengaan van het Heilige der Heiligen, het niet standvastig blijven in hun geloofsbelijdenis, het niet aanzetten tot liefde en goede werken, en het niet samenkomen voor aanbidding en gemeenschap. En dan de doctrinaire decadentie. Het intellect volgt het hart. Een vervreemd hart zal een verraderlijke en ontrouwe geest voortbrengen.
Afvalligheid duidt hier op het ontkennen van de Zoon van God, de leer van het heiligende bloed en de Geest van genade. Wanneer wij het evangelie geleidelijk afbouwen, zal er een tijd komen dat er niet veel meer van over is.

Elke dag die voorbijgaat, komt de wederkomst van de Heer dichterbij. Tegenwoordig zien we overal ter wereld geruchten over oorlog, bedreigingen van regeringen aan andere regeringen, crises en nog meer crises van allerlei aard: op het gebied van gezondheid, voedsel en financiën. Overal barst het geweld los, overal vallen doden.

Vers 35 vertelt ons dat we ons vaste vertrouwen niet mogen opgeven. Het spreekt over de noodzaak om te volharden. Ook al gaat de wereld richting chaos, wij moeten vasthouden aan Christus. En dit geduld en doorzettingsvermogen zullen ons belonen. In deze wereld kan niets op tegen de beloning van Christus (in de toekomstige wereld). Alle inspanningen die wij hier leveren om in heiligheid te wandelen en zonde te verwerpen, zullen worden gecompenseerd.

- WANT SPOEDIG ZAL DEGENE KOMEN DIE KOMT

- Mijn rechtvaardige zal uit geloof leven; en als hij zich terugtrekt, heeft mijn ziel geen welbehagen in hem. Wij moeten wandelen door geloof en niet door aanschouwen, terwijl wij wachten op de wederkomst van Christus. De toekomstige heerlijkheden van de verlossing in Christus blijven toekomstig en daarom onzichtbaar. Voor mensen van vlees en bloed is deze onzichtbaarheid een voortdurende test. Maar God heeft geen behagen in iemand die terugdeinst, want dat is een daad van ongeloof.

Geloof is het geloof in de onzichtbare werkelijkheid, in de grotere waarde van het geestelijke en in de God die beloofd heeft dat in Christus het onzichtbare zichtbaar wordt en het geestelijke concreet. Het is dit soort geloof dat gemeenschap met de Geest mogelijk maakt.

WIJ BEHOREN ECHTER NIET TOT HEN DIE ZICH TOT HET VERDERF TERUGTREKKEN, MAAR TOT HEN DIE GELOVEN TOT DE REDDING VAN DE ZIEL. Wij behoren niet tot de hypocrieten of degenen die zich heimelijk afkeren. Alleen zij die geloven, zullen uiteindelijk gered worden. Volgens deze passage kunnen we niet tegelijkertijd afvalligen en gelovigen zijn.

GELOOF IS HET VASTE FUNDAMENT - HOOP bepaalt wat DOELSTELLINGEN zijn.
Paulus zegt: Nu is geloof ...
Hoewel het woord geloof in de tegenwoordige tijd niet als woord wordt gebruikt, zullen we het op deze manier gebruiken om de redenering te versterken.

Geloof als het stevige fundament van dingen die worden verwacht, IS HET GELOOF VAN NU. De stevige basis van dingen die worden verwacht, IS ALTIJD NU.

Je kunt dit op verschillende manieren zeggen.

1. Als geloof niet nu is, is het geen geloof.
2. Als het niet gelooft in het huidige indicatieve, is het niet het vaste fundament van de verwachte dingen.

HOOP IS ER ALTIJD IN DE TOEKOMST.

Veel mensen zien dit detail over het hoofd en verwarren hoop met geloof. Ze zeggen: "Wel, ik geloof dat God het ooit zal doen."

1. MAAR GOD HEEFT AL ALLES wat Hij wilde doen met betrekking tot jouw verlossing en hoop.
2. Hij heeft al alles gedaan wat Hij wilde doen met betrekking tot jouw financiën.
3. Hij deed en doet al tot het einde der tijden alles wat Hij met de duivel wil(de) doen.
4. Gods belofte is al uitgesproken.

Gods wil is Zijn woord.

1. Jouw woord behoort Zijn wil te zijn - Het Nieuwe Testament is de laatste wil en het getuigenis van Jezus.
2. Jezus zei daar al "ja" op.
3. Het is geen kwestie van wat Hij op een dag zal doen.
4. Het gaat erom dat we ontvangen wat Hij al heeft gedaan.

DE BETEKENIS VAN GELOOF - Het woord geloof kan vertrouwen, overtuiging, trouw, vaste overtuiging betekenen. Maar in de Bijbel vindt het altijd zijn doel in God. Bijbels geloof is niet geloven in jezelf of in mensen, maar in God. Aan geloof wordt geen magische kracht toegeschreven, maar het laat eenvoudigweg zien dat geloof het middel is waardoor wij van God ontvangen, de bron van onze dienst aan God en de enige aanvaardbare basis voor een bevredigende relatie met God.

Geloof heeft betrekking op:
* Hoop
* Het onzichtbare

Hebreeën 11:6 zegt: ZONDER GELOOF IS HET ONMOGELIJK GOD TE BEHAGEN. WANT WIE TOT GOD KOMT, MOET GELOVEN, DAT HIJ BESTAAT EN EEN BELONER IS VOOR WIE HEM ERNSTIG ZOEKEN.
Dit is een eenvoudige en onontkoombare wet van het Koninkrijk. God heeft onderdanen nodig die Hem als God vertrouwen. En daarbij horen ook Zijn wijsheid, Zijn goedheid en Zijn macht. Twijfelen is belasteren. Vertrouwen is eren. Alle andere eerbetonen zijn beledigingen als de eerbetonen van het geloof ontbreken.

NADER GOD DOOR TE GELOVEN DAT HIJ BESTAAT EN DEGENEN DIE HEM ZOEKEN COMPENSEERT. Enkel geloven dat God bestaat, zonder dat je een relatie met Hem hebt, is een vorm van theïsme. De mens kan geloven dat Hij bestaat, maar geen contact of gemeenschap met Hem hebben.
Daarom moeten wij ons geloof omzetten in een nederig vertrouwen, wetende dat Hij bestaat en ook degenen beloont die Hem zoeken.
Gods beloningen van goddelijke genade worden niet willekeurig en willekeurig verspreid. De mens moet God willen, niet alleen voor zijn gaven, maar voor zijn eigen bestwil en Hem willen tot het punt dat hij Hem zoekt. De mens moet het initiatief nemen, als bewijs van een oprechte wens.

Gods universele wet betreffende het gebed.

God doet niets, anders dan in antwoord op gebed - John Wesley

In zijn onderwijs over gebed gaf Jezus commentaar op Gods universele wet betreffende gebed. Hij zei: "Bidt en u zal gegeven worden; zoekt en gij zult vinden; klopt en u zal opengedaan worden. Want een ieder, die bidt, ontvangt, en wie zoekt, vindt, en wie klopt, hem zal opengedaan worden." Matteüs 7:7-8

Net zoals God een universele wet van geven heeft in Lukas 6:38, wordt zijn universele wet van gebed hier in deze twee verzen gevonden: IEDEREEN DIE IN GELOOF VRAAGT, ONTVANGT!

Deze wet die God heeft ingesteld is onherroepelijk! Als we tot de Vader komen, moeten we geloven dat we zullen ontvangen, anders is het beter om er niet om te vragen!

Vaak, als het antwoord niet onmiddellijk komt, zijn christenen bereid zich neer te leggen bij het feit dat hun gebed niet is verhoord in de veronderstelling dat het niet Gods wil is. De wet van God is dat iedereen die in geloof vraagt, ontvangt! We moeten volharden in het geloof, zijn belofte aanvaarden en erin geloven totdat we ontvangen waar we om vragen.

Onze Vader is een BELONER van degenen die in geloof tot hem komen. Hij zal doen wat hij heeft beloofd, gaat veel verder dan wij ons kunnen voorstellen of vragen (Efeziërs 3:20).

Door het geloof is Abraham, toen hij geroepen werd, in gehoorzaamheid getrokken naar een plaats, die hij ter erfenis zou ontvangen, en hij vertrok, zonder te weten waar hij komen zou (Hebreeën 11:8).

Abraham demonstreerde zijn geloof door in gehoorzaamheid Ur te verlaten en te reizen naar een onbekend land. Hij wist niet waar hij heen ging. Het was genoeg voor hem om te weten dat hij met God was. Het ging niet zozeer om de beloften waarop hij leunde, maar om wat hij had beloofd. Hij keek niet naar de moeilijkheden die voor hem lagen, maar naar de eeuwige, onsterfelijke onzichtbare KONING. De unieke God die een toezegging had gedaan om hem de weg te wijzen. Onze gids kent geen angst en verwacht van ons niets te vrezen omdat Hij aan onze zijde staat.

• GODS GEHEIME VOORZIENING - God had een man en een vrouw uit Levi's huis die een geheim konden vertrouwen. Mozes was niet het eerste kind van het paar, omdat zuster Miriam oud genoeg was om voor haar broer te zorgen, bovendien had hij Aaron die drie jaar ouder was. Maar Mozes was het eerste kind van dit paar dat in gevaar was vanwege de proclamatie van de koning.
• Het geloof van de ouders (Heb 11:23) wordt duidelijk geïllustreerd toen de moeder zag dat hij mooi was en hem drie maanden verborg. Daarna legde ze het in een mand en legde het in het riet bij de rivier. Geloof resulteert altijd in actie, zelfs als actie riskant is. De moeder leefde door geloof en toonde ook intelligentie. Ze plaatste de baby op een plek aan de rivier waar de prinses van Egypte gewoonlijk aanwezig was. En zij zette ook haar dochter op de uitkijk.
• Gods genade wordt geopenbaard in het mededogen van de dochter van de farao. Zelfs als slechte mensen hun best doen, plaatst God, door Zijn genadige kracht, goede wil en tedere liefde in de harten van degenen die dicht bij de tiran staan. De goddeloze koning wist niet dat God Zijn plan in het geheim uitvoerde, ook al leek het erop dat de wereldse monarch succes had. Het is ook interessant op te merken dat de Hebreeuwse moeder met een deel van het geld van de farao werd betaald om haar eigen kind op te voeden. Dit is een ander voorbeeld dat de toorn van de mens wordt gebruikt om God te prijzen.
• De meeste moeders zijn sterke vrouwen, die onvoorwaardelijk liefhebben en streven naar het beste voor hun kinderen. Maar in deze strijd is het beter om God als je bondgenoot te hebben, hoe vaak je zoon of dochter ook op gevaarlijke manieren gaat, of zoals Mozes, ze kunnen je leven kosten, heb geloof in God, bid voor je kinderen en geef jezelf over aan de zorg voor de zekerheid dat het pad dat God al heeft afgelegd. Hoewel het nu een lijden is, maar de toekomst heeft God al voorbereid.

John Bunyan schreef het boek DE PILGRIM de kerker. Ondanks zijn beperkingen waren zijn hart en gedachten niet gebonden. Hij kon, in een glorieus visioen, nadenken over de reis van de "christen", gaande van de "stad van de zonde" naar de "hemelse stad". Een lange wandeling, vol gevaren, verleidingen en uitdagingen. De reus van de twijfel, in het kasteel van de wanhoop, bedrog, de oproepen van de ijdelheidsbeurs, de voortdurende vervolging van de boze, het martelaarschap van de gelovige, de reisgenoot van de christen, dit waren enkele obstakels die door het geloof werden overwonnen. En de Bijbel zegt dat geloof de zekerheid is van dingen die verwacht worden, de overtuiging van feiten die niet gezien worden (Hebr. 11:1). Het is door geloof dat we de wereld overwinnen en met zijn schild blussen we de pijlen van de vijand.

Kijk vooruit en omhoog, zonder je ogen van Jezus af te wenden, onze levende en heilige weg, want dat is ons motto. Wees gerust dat we, zegevierend, de hemelse stad zullen bereiken, waar de Heer op ons wacht! Hallelujah!

God zegene je veel!

* In hoofdstuk 11 spreekt de auteur over de helden van het geloof, en laat ons zien dat de noodzaak om volgens het geloof te leven geen reden voor zelfmedelijden is, maar in feite een pad is dat door hun voorouderlijke helden werd gevolgd.
*De auteur wees naar zijn ouders; nu wijst hij rechtstreeks naar ons allemaal: DAAROM WIJ OMRINGD ZIJN DOOR ZULK EEN GROTE WOLK VAN GETUIGEN, zijn we onmiddellijk verplicht om zowel onze houding als ons handelen te veranderen. DE GETUIGEN zijn niet alleen maar waarnemers op de stand, nieuwsgierig hoe we het gaan doen, maar mensen die succes hebben geboekt, zodat wij ook kunnen slagen. Ze zijn een enorme wolk van aanmoedigers. De figuur is van een groot amfitheater. De toeschouwers zijn allemaal vrienden en we worden door hen uitgedaagd om te slagen in de race. Dat kan als we bereid zijn een aantal basiszaken te doen.
* AFLEGGEN ALLE LAST EN ZONDE, DIE ONS ZO LICHT IN DE WEG STAAN. Onnodige moeilijkheden die ons zullen uitputten en ons humeur zullen verlagen, ongeacht hoe onschuldig ze ook mogen zijn, moeten worden weggenomen, net zoals een hardloper zich ontdoet van overbodige dingen.
Het is ook absoluut noodzakelijk om ons te ontdoen van de zonde die ons zo gemakkelijk en voortdurend omhult. Hierbij wordt niet gedacht aan de gebruikelijke zondepraktijk; Het is in feite een neiging waar je moeilijk vanaf kunt komen, maar die hun uiteindelijke ondergang zal zijn als ze dat niet doen.
*EN MET VOLHARDING DE WEDLOOP LOPEN, DIE VÓÓR ONS LIGT. De prijs is niet voor degenen die goed beginnen, maar voor degenen die goed eindigen. Een snelle start van de race stelt de christen niet in staat later een dutje te doen. De race die voor ons is uitgestippeld omvat ons hele leven en is een geschil om een ​​einde te maken aan de zonde, het vlees en de duivel.

Hebreeën 12:2 vertelt hoe we dit zullen doen: LAAT ONS OOG OP JEZUS RICHTEN, DE LEIDER EN VOLEINDER DES GELOOF. Hij is onze Hulpbron, altijd aanwezig en beschikbaar om kracht en standvastigheid te geven. Er is een genade die past bij het kijken naar Jezus. Wanneer onze ogen zich van Jezus afwenden, wankelen onze voeten en dwalen af ​​van de vooraf bepaalde koers. We moeten wegkijken van andere mensen en alleen naar Jezus kijken.

Hebreeën 12:6 vertelt ons dat God ons tuchtigt omdat Hij van ons houdt. Deze waarheid over Gods correctie en tuchtiging van degenen die Hij liefheeft, wordt door Jezus Zelf bevestigd in Openbaring 3:19, wanneer Hij zegt: "Allen, die Ik liefheb, bestraf Ik en tuchtig Ik; wees dan ijverig en bekeer u".

Berouw tonen en je houding veranderen vereist vaak correctie, maar mensen die niet weten dat ze geliefd zijn, hebben het moeilijk om correctie te ontvangen. Correctie heeft geen zin als we die niet kunnen ontvangen. Ik moedig je aan om de correctie van de Heer in je leven te ontvangen als een teken van Zijn liefde voor jou.

Zwakke mensen zijn strijdlustig. Sterke mensen lopen in liefde en helpen de zwakken.

Correctie en tuchtiging zijn geen bewijs van gebrek aan liefde, maar een bewijs van liefde.

God gebruikt beproevingen als test van jouw trouw aan Hem. Tucht en beproeving hebben een opvoedend doel om je voor te bereiden op de toekomst.

Tuchtiging heeft als doel jouw heiliging. Jouw plaats als koninklijk priester in de Hemel. Wie onverschillig en stoïcijns er doorheen gaat, leert niets en verliest zijn of haar plaats.

Paulus had een doorn in het vlees (2 Cor. 12:7) om hem nederig te houden.

Een echte zoon is iemand waain de Vader welgevallen heeft.

Deze correctie is geen uiting van Gods ongenoegen, maar van Zijn gunst. WAAROM DE HEER TUCHTIGT WAT HIJ LIEFHEEFT. Als je Gods kastijding ervaart, zou je getroost moeten worden door het feit dat God ons gewoon als Zijn kinderen behandelt. Wat een groot voorrecht om door God als Zijn kind behandeld te worden! Het is beter om door God gecorrigeerd te worden, dan door de Duivel verwend te worden! De retorische vraag: WAAROM IS ER EEN ZOON DIE DE VADER NIET TUCHTIGT? Hieruit blijkt dat, aangezien dit van menselijke ouders verwacht wordt als een normaal opvoedingspatroon, het ons niet moet verbazen dat God, als Vader, handelt in overeenstemming met zijn karakteristieke rol. Ook wordt gesuggereerd dat alle menselijke kinderen onvolmaakt zijn, zozeer zelfs dat een gebrek aan correctie kan duiden op een gebrek aan werkelijk vaderlijke interesse of vaderlijke banden.

* ALS GOD JULLIE NIET TUCHTIGT ZOALS HIJ MET AL ZIJN KINDEREN DOET, BETEKENT DAT DAT JULLIE GEEN ECHTE KINDEREN ZIJN, MAAR ONWETTIG. Te veel welvaart en vleierij kunnen een slecht teken zijn. Dit moeten we in gedachten houden wanneer moderne charlatans een religie van "gezondheid, rijkdom en voorspoed" prediken. God is geïnteresseerd in het redden van zielen en het ontwikkelen van een sterk karakter, niet in het ervoor zorgen dat "iedereen het naar zijn zin heeft". Wat kunnen we tot nu toe concluderen?
1- Dat de tegenslagen en tegenspoed in het leven door God gezonden of toegestaan ​​worden als een disciplinaire waarde.
2- We hebben allemaal deze discipline nodig; Daarom moet het met nederigheid en dankbaarheid worden aanvaard, en niet met wrok en ongemak.
3- Dat wij niet de enigen zijn die zulke ervaringen meemaken, omdat ze universeel zijn voor Gods kinderen en verwacht mogen worden.
4- Dat ze het zekerste bewijs zijn, niet van Gods onverschilligheid, maar van Zijn diepe interesse en zorg voor ons als individu - leden van de koninklijke familie.

Kom uit de houding (letterlijk en figuurlijk) van ontmoediging. Hef uw handen op in lofprijzing, reik uit naar de behoeftigen en leg de lasten van het leven op Hem. Er is werk aan de winkel. Laat uw knieën niet langer beven van angst, maar sta rechtop als een man (Efeziërs 6:10-13) EN MAAK RECHTE SPOOR ET UW VOETEN, OPDAT HETGEEN KREUPEL IS NIET UIT HET LID GERAKE. De kreupelheid kan te maken hebben met de zwakte van de geestelijke voet van de gelovige, die gevaar loopt af te dwalen. Of het kan een zwakke christen zijn, die als lid van het lichaam van Christus het gevaar loopt volledig op het verkeerde pad te worden gebracht door de kromme gewoonten van oudere gelovigen. maar over het geheel genomen is het een illustratief beeld van zorg voor de zwakken.
- Zoals handen een metafoor zijn voor dienstbaarheid, en knieën een symbool zijn voor houding (moedig of angstig), zo zijn voeten een symbool voor de dagelijkse christelijke wandel.
- God verlangt naar genezing; Maar noch onze eigen ziel, noch onze invloed zal genezen, tenzij we bereid zijn om te corrigeren wat er mis is in ons leven. Berouw is een voorwaarde voor genezing van de ziel.

• Dit zijn de doelen van ons leven: HEILIGING EN EEUWIG LEVEN. Beide zijn fundamentele voorwaarden voor degenen die God willen zien. Beoefen vrede met iedereen en jouw heiliging.
• De Heer wil dat we een leven uitoefenen dat volledig aan Hem is gewijd.
• God doet wonderen voor de man die zichzelf wenst te heiligen!
• Heiliging in de letterlijke zin betekent "heilig maken". Bijgevolg is de Heilige Geest de noodzakelijke kracht voor heiliging en Christus is de adequate voorziening.
• Maar uit Hem is het, dat gij in Christus Jezus zijt, die ons van God is geworden: wijsheid, rechtvaardigheid, heiliging en verlossing (1 Corinthiërs 1:30)
• Er is geen heiliging, moreel, in de bijbelse betekenis, zonder contact en vereniging met Christus.
• Heilig zijn is gescheiden zijn van de wereld en dichter bij God; is meer en meer in geest wandelen en steeds minder volgens onze eigen aard!

Het eerste directe doel is vrede met iedereen. Als we vermoeide handen en ontwrichte knieën willen opknappen en onze manier van leven willen verbeteren, moeten we beginnen met verstoorde persoonlijke relaties.

Dit betekent niet dat we vrede moeten sluiten met de slechten of moeten omgaan met de goddelozen. We moeten juist streven naar een staat van verzoening, daar waar vreedzame relaties op een zondige manier zijn verbroken. En we moeten die staat van interpersoonlijke vrede, die deel uitmaakt van rechtvaardigheid, in stand houden.

- EN HEILIGING, ZONDER WELKE NIEMAND DE HEER ZAL ZIEN - Laten we onszelf niet voor de gek houden: onze uiteindelijke redding hangt af van heiligheid. Het is dus volkomen duidelijk dat dit een vorm van heiligheid moet zijn die nu mogelijk is, aangezien de dood binnen een uur aan onze deur kan kloppen. Het nastreven van heiligheid is geen levenslang streven dat nooit bereikt zal worden.

- Hoe kunnen we deze heiligheid beschrijven?

1. Heiligheid is oorspronkelijk van God en kan door God worden verleend. De mens verkrijgt heiligheid van God en is afhankelijk van Zijn genade.
2. Het is een begrijpelijke, persoonlijke en subjectieve toestand, anders zou de volgorde waarin deze gevolgd moet worden zinloos zijn.
3. Het is de vrucht van definitieve overgave in het leven van de gelovige (Rom. 6:19,22).
4. Het is de onveranderlijke wil van God (1 Thess. 4:3).
5. Het is het werk van Gods genade waardoor gelovigen in staat worden gesteld om morele zuiverheid te bewaren (1 Thess. 4:4, 7).
6. De bron ervan is Jezus Christus en Zijn bloed (13:12; 1 Kor. 1:30).
7. De vervulling ervan is in de eerste plaats de bediening van de Heilige Geest (1 Thess. 4:18, 2 Thess. 2:13, 1 Petr. 1:2).

Bitterheid is meer dan alleen iets onaangenaams: Ze is giftig. De wortel is de persoon die geen heiligheid bereikt en die de gezondheid van de kerk bedreigt. Maar het is ook de wortel van de bitterheid in haar, namelijk haar vleselijke natuur. Niemand kan een wortel van bitterheid zijn in de relaties binnen zijn kerk, tenzij hij een wortel van bitterheid in zijn hart heeft. Het is deze geest van egoïsme, kwaadaardigheid en slecht humeur, vaak verborgen achter een façade van vriendelijkheid, die de vleselijke gezindheid van de gelovige vormt. Het specifieke doel van het dringende gebod om heiligheid na te streven, is het wegnemen van deze geest. Iedere gelovige die niet streeft naar heiligheid, vormt een bedreiging voor het welzijn van de kerk. Laat hij onrust zaaien door velen te verontreinigen. Een vleselijke christen kan gif verspreiden en verwoesting aanrichten in zijn eigen lichaam en het Lichaam van Christus.

Wij moeten weigeren om bitterheid in ons hart te laten wortelen. We moeten er ook voor oppassen dat we niet beledigd raken of boos blijven. Dit betekent dat we onze gevoelens niet kunnen volgen. Wij moeten ze opzijzetten en doen wat God ons vraagt.

Als je hiermee worstelt, ga Gods genade zoeken: Zijn onverdiende gunst en geestelijke zegen. Laat Zijn genade de diepe wortels van bitterheid die je belemmeren, losmaken.

De verbitterde christen wordt getypeerd door de oudere broer in de gelijkenis van de verloren zoon. Esau daarentegen is een voorbeeld van grove uitingen van vleselijkheid. Een christen die niet geheiligd is, kan van het type van de oudere broer ontaarden in het type van Esau. Dat gebeurt vaak. Of hij blijft in de kerk als gerespecteerd lid en spuwt gif voor een kwade geest. Je zonden zullen zowel van het vlees als van de geest zijn (Jak. 3:8-18; Joh. 9). Het is mogelijk dat de christen die niet in heiligheid leeft, nooit voorbij het stadium van bitterheid komt, maar geleidelijk verstrikt raakt in de tragische verkoop van Esau's eerstgeboorterecht.

De zonde van Esau was niet noodzakelijkerwijs ontheiliging, zoals wij die term vandaag de dag gebruiken, maar de zonde van het behandelen van heilige zaken alsof ze alledaags waren. Wanneer mensen God willen gebruiken in plaats van door God gebruikt te worden, als ze de kerk veranderen in een instrument voor persoonlijk gewin, komen ze gevaarlijk dicht bij de positie van Esau. Volledige zonde wordt bereikt wanneer ze uiteindelijk spirituele waarden inruilen voor materiële waarden, wanneer de kerk en vitale spiritualiteit worden opgeofferd om hun lust naar meer dingen en meer plezier te bevredigen. De materialist en de secularist zijn tweelingen. Beiden stellen materiële en vleselijke waarden boven geestelijke en eeuwige waarden.

Vers 17 - Zoals men weet, werd hij later afgewezen toen hij de zegen van zijn vader wilde. Het was te laat voor berouw, hoewel hij met tranen had gesmeekt. Esau heeft misschien berouw gevonden en eeuwig heil ontvangen, maar hij heeft niet zijn geboorterecht verworven. SOMMIGE PROCEDURES ZIJN ONOMKEERBAAR. Er komt een punt waarop er geen weg meer terug is. Dit geldt ook voor spirituele zaken. In dit geval zijn tranen niet in staat om verandering teweeg te brengen. Het stuk vlees zal snel verdwijnen, maar de gevolgen van de keuze zullen nooit merkbaar zijn. Als we blijven doorgaan met het verkopen van de heiligheid die ons geboorterecht is voor de soep die deze wereld ons biedt, zullen we uiteindelijk veroordeeld worden. Er is hoop voor de afvallige, maar er is geen hoop voor de absolute afvallige. En er zal geen "tweede kans" zijn na de dood.

De auteur laat zijn zachtere taalgebruik varen en spreekt zich nu categorisch en direct uit. Het is de hoogste tijd dat ze stoppen met hun gevaarlijke dwaasheid, WANT ALS GENEN NIET ONTKOMEN ZIJN, TOEN ZIJ HEM AFWEZEN, DIE ZIJN GODSSPRAAK OP AARDE DEED HOREN, HOEVEEL TE MINDER WIJ, ALS WIJ ONS AFWENDEN VAN HEM DIE UIT DE HEMELEN SPREEKT. Toen God op de berg Sinaï sprak, beefde de aarde. Maar in Haggaï 2:7 belooft Hij: Nog eens zal Ik niet alleen de aarde, maar ook de hemel doen beven. - Er zal een zeef-, sorterings- en herschikkingsproces van het hele universum plaatsvinden. Zowel het materiële als het spirituele domein worden geëvalueerd op vernietiging of hervorming.
Vers 27. Dit betekent dat de hele schepping zal worden geschokt en weggevoerd, zodat alleen de dingen die onwankelbaar zijn, zullen overblijven. God, Christus, de kerk, heiligheid, liefde - deze dingen zijn onwankelbaar. Zij zullen eeuwig blijven bestaan, en hij die hen door genade heeft toegeëigend en ingelijfd, zal ook blijven bestaan.

- In deze tijd, die soms ook wel post-christelijk wordt genoemd, waarin oude waarden worden uitgedaagd en eerbiedwaardige instellingen uiteenvallen, is het van groot belang dat christenen zich realiseren dat wanneer volken woeden en God zelf van de troon willen stoten, "Hij die in de hemel zetelt, lacht, de Here spot met hen" (Ps. 2:4). Niets is ironischer en tegelijk tragischer dan de kleingeestige provocatie van de mens, wiens domme trots wordt bespot vanwege zijn zwakheid.

Vers 28. OMDAT WIJ EEN ONVERANDERLIJK KONINKRIJK ONTVANGEN, MOETEN WIJ DANKBAAR ZIJN EN GOD VEREREN OP EEN HEM WELBEHAGELIJKE WIJZE MET EERBIED EN ONTZAG. Er kan geen sprake zijn van aanvaardbare eredienst als wij er niet in slagen de rechtvaardigende, heiligende en in stand houdende genade toe te eigenen die wij door het bloed van Jezus ontvangen.
WANT ONZE GOD IS EEN VERTEND VUUR v.29 - Hij zal óf de zonde in ons verteren, óf Hij zal ons verteren in onze zonde.

Heb elkaar lief - De oprechte gemeenschap en vreugdevolle kameraadschap die overeenkomt met de agape-liefde die God in je hart heeft gelegd. Deze liefde moet koste wat kost blijven bestaan. Ongeacht verlies of winst, dit soort liefde moet deel uitmaken van ons leven.

Gastvrijheid - Zorg ervoor dat je warmte, genegenheid en gastvrijheid niet exclusief zijn voor je directe kring van gelovige vrienden. Dit betekent niet dat we elke voorbijganger als een eregast moeten behandelen, maar wel dat er onverwachte en verborgen beloningen schuilen in een gulle gastvrijheid, die geldt voor zowel insiders als buitenstaanders. Onze goedheid ontdekt misschien geen engelen, maar kan wel bijdragen aan de vorming van heiligen.

MEDEDOGEN VOOR DEGENEN DIE LIJDEN. Wij moeten ook aan de gevangenen denken, alsof wij samen met hen gevangenen waren. Er kan geen sprake zijn van echte empathie als we thuis alleen maar krokodillentranen huilen. Wij moeten ons verplaatsen in het lijden van anderen door gebed, schrijven, bezoeken en soms door juridische of financiële hulp. Velen van hen liggen ziek in het ziekenhuis, of zijn gehandicapt en liggen thuis op bed. Deze moeten ook onthouden worden. Wij moeten rekening houden met iedereen die op welke manier dan ook met tegenslag te maken krijgt, alsof wij zelf lichamelijk slecht behandeld worden. Christenen worden vaak bovennatuurlijk beschermd, maar niet altijd. Ze zijn niet immuun voor ziektes en ook niet vrij van lijden. Soms laat God lijden toe, maar soms verlost God ons op wonderbaarlijke wijze. Dit is een mysterie dat verborgen ligt in de ondoorgrondelijke en volmaakte soevereiniteit van God.

Ware christelijke heiligheid is volledig gecentreerd in Christus. Want alleen Jezus is onveranderlijk en eeuwig - DEZELFDE GISTEREN, HEDEN EN VOOR EEUWIGHEID. De eerste Jezus van Nazareth was de Christus. Dit moet in ons denken worden verankerd. Wat Jezus Christus gisteren was in de dagen van Zijn vlees, en wat Hij vandaag is aan de rechterhand van de Vader, zal Hij in eeuwigheid zijn. Als Gods Openbaring is Hij definitief en zal Hij nooit vervangen worden. Omdat Christus voor ons het fundament, de hoeksteen en de veilige toevlucht is, mogen wij ons niet laten meeslepen door allerlei vreemde, onbekende leringen. Ongewijde en onvolwassen christenen, vooral zogenaamde jonge intellectuelen, raken snel onder de indruk van het nieuwe en heterodoxe. Alles wat nieuw is, wekt hen; de oude verveelt hen. Jezus is echter oud, maar altijd nieuw; Als ze diep genoeg graven, spiritueel gesproken, zullen ze er een blijvende bron van bemoediging in vinden. Hij is de Waarheid. Elke leer die de greep op hun hart of de autoriteit over hun geest verzwakt, is een leugen.

JOUW KRACHT KOMT UIT DE GENADE VAN GOD - Wees constant en vastberaden door genade. Gods genade wordt alleen bemiddeld door Jezus Christus. Als je je van Christus afkeert, verspeel je het recht op genade (Titus 2:11-14).

Wij staan ​​voor altijd in het krijt bij God en we moeten Jezus altijd dankbaar zijn. Maar deze dankbaarheid moet wel uitgesproken worden. Zoals een liefhebbende vrouw van haar man wil horen dat hij van haar houdt, zo verwacht God van ons dat wij onze dankbaarheid en toewijding uiten. Het tweede deel van het vers legt het eerste uit. Lofprijzing is de juiste vrucht, het natuurlijke en juiste product, van lippen die Jezus als Heer belijden. Als wij de naam van Christus belijden, als wij belijden christenen te zijn, is het minste wat wij kunnen doen, dit te laten zien door openlijk en regelmatig te handelen (Ps. 50:14; 23). Reden genoeg om openbare getuigenisbijeenkomsten te houden. Christenen die wel mondelinge lof ontvangen, maar er niet op reageren, zowel in het openbaar als in het privéleven, worden al snel een spirituele dode zee, zout en giftig. Een stille, geheime loyaliteit aan Jezus is niet acceptabel.

Laten wij daarom dankbaar zijn voor alles wat God al voor ons heeft gedaan.

We zijn het niet altijd eens met leiders; we kunnen zelfs met hen over een verschil van mening debatteren. Maar als ze aandringen, zelfs hardvochtig zijn, is de volger degene die moet toegeven. Net zoals het beste is om in het verkeer toe te geven aan anderen, is het onderwerpen aan onze door God geroepen en aangestelde leiders het beste deel van religie. Het vermogen om je met gratie te onderwerpen, zonder opstandigheid, norsheid of hooghartigheid, is het ware kenmerk van grootheid. En het is ook een kenmerk van het leven vervuld met de Geest (Ef. 5:18-21).

De reden voor deze taak van nederige onderwerping is te zien in de aard van de verantwoordelijkheid van onze leiders: WANT ZIJ WAKEN OVER UW ZIELEN, DAAR ZIJ REKENSCHAP ZULLEN MOETEN AFLEGGEN. Omdat zij voortdurend en onophoudelijk betrokken zijn bij jouw geestelijke strijd, verwacht God dat zij rekenschap van je afleggen. Zij waren het niet die ons vroegen om voor onze zielen te zorgen. Deze verantwoordelijkheid hebben zij van God gekregen. Als wij deze herders negeren, verhinderen wij hen hun missie te vervullen en dragen wij eraan bij dat hun taak met zuchten wordt uitgevoerd (Rom. 8:26) en niet MET VREUGDE.

Maar de passage voegt een addendum toe. Gehoorzaamheid wordt alleen verwacht van leiders die werkelijk door God geroepen zijn, die OVER onze zielen waken en voor wie de geestelijke strijd van hun volk de voornaamste oorzaak van vreugde of verdriet is. Geestelijken die alleen de naam van herder dragen, die zich vooral bekommeren om hun eigen welzijn, die meer geïnteresseerd zijn in spelletjes dan in zielen, en die zich niet bekommeren om de verlorenen en de dwalenden, hebben niet het goddelijke recht om een ​​waarachtig christelijk ambt te bekleden.